Галоўчын. Замкавая гара і памятны знак.

На трасе Магілёў-круглае знаходзіцца невялікае мястэчка Галоўчын. Гісторыя Галоўчына пачынаецца дзесьці з 11 стагоддзя. У часы Вялікага Княства Літоўскага тут былі мясцовыя князі Галоўчынскія і быў пабудаваны драўляны замак з каменным Каталіцкім Касцёлам. Касцёл і кляштар дамініканаў пабудаваны ў 17-18 стагоддзях і зачынены ў гады Расійскай імперыі.

Падчас Паўночнай вайны тут адбылася адна з самых значных бітваў паміж шведскім войскам Карла XII і расійскай арміяй на тэрыторыі Беларусі. Бітва адбылася паміж Галоўчынам і вёскай васількі ў ліпені 1708 года. Расійскія войскі ўзначаліў генерал-фельдмаршал б. Шарамецьеў, а шведскія - сам кароль. У бітве выйгралі шведы, прычым падчас бою Карл XII ледзь не патануў у балоце. Гэта была апошняя значная перамога шведаў у Паўночнай вайне. Па загадзе караля ў Швецыі быў выбіты медаль з надпісам:"пераможаны лясы, балоты і непрыяцель". А шведскі гісторык пазней адзначыў:»Галоўчын апынуўся тым месцам, над якім у апошні раз узышла зорка шчасця Карла XII".

З цягам часу, у пачатку 20-га стагоддзя гэта велізарнае балота паміж вёскай Васількі і Галоўчыным было асушана, і да гэтага часу на гэтым полі знаходзяць шматлікія артэфакты той баталіі. Некалькі гадоў таму ў Галоўчыне каля трасы быў усталяваны памятны камень у гонар гэтай бітвы.

Замкавая гара знаходзіцца побач з Галоўчыным праз дарогу і туды можна без праблем прайсці. У самым Галоўчыне ў цэнтры ўзвышаецца гарадзішча.