Вялікія Лазіцы. Пакроўская царква.
Храм
Беларусь, Магілёўская вобласць, Шклоўскі раён, Талкачоўскі сельсавет, в. Вялікія Лазіцы, Цэнтральная вул., 38а
Апісанне
Пакроўская царква, размешчаная ў вёсцы Вялікія Лазіцы, уяўляе сабой унікальны помнік драўлянага дойлідства з элементамі класіцызму. Пабудаваная ў 1820 годзе, яна была асвечана 14 кастрычніка ў дзень свята Пакрова Прасвятой Багародзіцы і да гэтага часу з'яўляецца адзіным захаваным праваслаўным храмам з дрэва на тэрыторыі Шклоўскага раёна. У 2020 годзе храму споўнілася 200 гадоў!
Катэгорыі
Гістарычнае
Помнік архітэктуры
Каментары
Нататкі да месца
1Ольга Ерёменко
15.03.2025
У 2020 годзе Пакроўскай царкве споўнілася 200 гадоў! Гэта адзіны захаваны праваслаўны храм з дрэва на тэрыторыі Шклоўскага раёна.
Сёння Пакроўская царква захавала свой першапачатковы выгляд, хоць і без званіцы і званоў. Храм мае крыжова-купальную форму і стаіць на невысокім каменным падмурку. Сцены будынка ссечаны з брусаў і абабітыя, а прамавугольныя аконныя праёмы аформлены простымі ліштвамі. Перад галоўным уваходам размешчаны ганак з двухсхільным навесам на здвоеных слупах.
У часы Расійскай імперыі Пакроўская царква стала важным прыпынкам для паломнікаў, уключаючы выхаванцаў Аршанскага духоўнага вучылішча, якія накіроўваліся ў Бялыніцкі мужчынскі манастыр. У 1911 годзе паломніцкі маршрут праходзіў праз Шклоўшчыну, уключаючы прыпынкі ў цэрквах Шклова, Водвы і Лазіц.
Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі 1917 года лёс храма змяніўся. Будынак выкарыстоўваўся як збожжавы склад, а затым у ім паказвалі кіно і ладзілі танцы. Аднак у 1941 годзе царква была зноў адкрыта і з тых часоў больш не зачынялася, захоўваючы сваю духоўную значнасць для мясцовых жыхароў.
У 90-я гады ў царкве быў праведзены капітальны рамонт, дзякуючы якому сцены былі афарбаваныя, а падлога заменены. Гэта стала магчымым дзякуючы падтрымцы дэпутата Шклоўскай акругі Уладзіміра Канаплёва.
Пакроўская царква ўнесена ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурнай спадчыны Рэспублікі Беларусь і ахоўваецца дзяржавай як помнік культавай архітэктуры, працягваючы заставацца важнай часткай культурнай і духоўнай спадчыны рэгіёна, прыцягваючы да сябе турыстаў.