Даўбяні. Царква Праабражэння Гасподняга

Каля горада Валожын, як ехаць па трасе з Мінска на Гродна, ёсць вёска Даўбяні з мураванай праваслаўнай царквой на ўскраіне мястэчка. Даўбяні вядомыя з пісьмовых крыніц у складзе Вялікага княства Літоўскага з 17 стагоддзя. У 1614 годзе ўпамінаецца ў дакументах царква. У 1771 годзе па фундацыі памешчыка Гушчы быў узведзены новы драўляны храм. Худчэй за ўсё, што царква гэта належыла ўніятам. З 1866 года была адчынена двухкласная царкоўна – прыхадская школа. У 1896 годзе быў пабудаваны новы мураваны будынак праваслаўнай царквы. У гэты час у гады Расійскай імперыі Даўбяні адносіліся да Віленскай губерніі Ашмянскага павета Валожынскай воласці. Пасля Рыжскага міру з 1921 года па 1939 год пад уладай Польскай дзяржавы. Пасля Вялікай Айчыннай вайны царкву зачынілі і будынак прыстасавалі пад складское памяшканне мясцовага калгаса.

Пасля развала СССР храм вярнулі вернікам і пачалася рэстаўрацыя. У 1993 годзе царкву асвяцілі.

 Храм узведзены па тыпавому праекту ў псеўда – рускім стылі. Пабудаваны з бутавага камяня. Складаецца з 4 асноўных частак: прытвор, трапезная, малітоўная зала і паўкруглая апсіда. Над прытворам знаходзіцца трохярусная вежа – званіца васьмярык над чацвярыком. Трапезная накрыта двухсхільным дахам, а малітоўная зала чатырохсхільным.