Людвінава. Памятны камень у гонар Элізы Ажэшка.

У некалькіх кіламетрах на поўдзень ад раёнага цэнтра Драгічын ёсць невялікае мястэчка Людвінава, дзе калісці была сядзіба роду Ажэшка. Мястэчка Ажэшкам належыла з часоў Вялікіга Княства Літоўскага з 17 стагоддзя. У тыя часы гэта было Брэсцкае ваяводства, а ў часы Расійскай імперыі Гродзенская губернія.

У пачатку 19 стагоддзя маёнткам у Людвінава валодаў Фелікс Ажэшка, а затым яго сын Пётр. У 1858 годзе пісьменніца Эліза Ажэшка выйшла замуж за Пятра Ажэшку і пачала жыць у Людвінаве. Тут яна стварыла школу для вясковых дзяцей і прымала ўдзел у дыспутах земскіх камітэтаў. На дыспутах абмяркоўваліся метады і формы правядзення эканамічных рэформ на зямлі.

У час паўстання 1863 – 1864 гадоў Э. Ажэшка дапамагала паўстанцам і ў маі – чэрвені 1863 года хавала ў сябе генерала Рамуальда Траўгута (1826 – 1864) – аднаго з кіраўнікоў паўстання. Восенню 1863 года Пётр Ажэшка быў арыштаваны і сасланы ў Пермскую губернію.

 У 1867 годзе маёнтак у Людвінава быў прададзены і новым гаспадаром стаў Павел Кантораў. Новыя ўладальнікі пабудавалі вялікі бровар і іншыя гаспадарчыя пабудовы. Палац быў разабраны пасля Вялікай Айчыннай вайны. Да нашага часу ад сядзібы засталося некалькі гаспадарчых пабудоў. У цэнтры Людвінава ўсталяваны памятны знак у гонар Элізы Ажэшка (1841 - 1910).