Пінск. Царква Уваскрасення Славущчага.

У храма Уваскрэсення Славущчага няпростая гісторыя. У канцы 17 стагоддзя на тэрыторыі цяперашняй царквы ўпершыню быў узведзены дамініканскі касцёл у стылі класіцызму, перададзены праз два стагоддзі (у 1857 годзе) праваслаўнай канфесіі, пераўтварыўшыся ў Свята-Феадароўскі сабор. У сярэдзіне 20 стагоддзя сабор быў цалкам знесены па рашэнні савецкай улады. На яго тэрыторыі быў пабудаваны тыпавы кінатэатр пад назвай "Дружба". 

З зямлёй зраўнялі толькі сабор, таму вакол будынка кінатэатра засталіся іншыя царкоўныя збудаванні: жылы дом архіепіскапа Пінскага і Палескага, кансісторыя і манастырскія карпусы. З часам храм быў перабудаваны. Пасля таго, як кінатэатр аддалі зноў праваслаўнай царкве, будынак для кінапаказаў быў паступова пераўтвораны ў прыгожы і велічны кафедральны сабор Пінска-Лунінецкай епархіі. Вялікія бліскучыя Купалы прыбудавалі замест кабіны кінамеханіка, білетная каса была перароблена ў царкоўную краму, а ў 2010 годзе купал знутры быў мастацка распісаны майстрамі. Двухвежавая Царква ў стылі позняга барока атрымала купал, увянчаны цыбулінай, што павінна было зблізіць яе аблічча з традыцыямі праваслаўнага дойлідства.

У савецкі час памяшканні манастыра выкарыстоўваліся як бальніца. Ён аднавіў сваю дзейнасць толькі ў 1993 годзе, калі ўсе будынкі, уключаючы, храм Уваскрасення Славущчага Варварынскага манастыра, вярнулі вернікам.

Вельмі прыгожы кафедральны сабор Пінскай епархіі з багатым унутраным убраннем!

Пасля вывучэння ўнутранага строя сабора можна прагуляцца да свята-Варварынскага жаночага манастыра, палюбавацца алтаром дамавой царквы Святога першамучаніка Стэфана, зайсці ў кніжную краму пры царкве Уваскрасення.