Мінск. Касцёл Панны Марыі.

Цагляная царква пабудавана ў 1700-1710 гадах у стылі барока: трохнефавая шасцікалонная базіліка. У інтэр'еры каля апсіды ў бакавых нефах знаходзіліся дзве капліцы: Святой Тройцы і Святога Феліцыяна, заснавальнікам апошняй быў дваранін к.Завіша.

У царкве было 12 розных драўляных скульптур апосталаў. Фрэскі ў стылі барока выканаў мастак Казімір Антошэўскі. Двухвежавы фасад упрыгожаны дзвюма шмат'яруснымі вежамі і арыентаваны ў бок плошчы Свабоды. Паміж вежамі знаходзіцца барочны шчыт. На фасадзе ў нішах размяшчаліся скульптуры святых: Пятра і Паўла на вежах, і Маці Божай з немаўлём на франтоне.

У той час на вежах царквы былі ўсталяваныя чатыры імянных званы: Казіміра, Тадэвуша, Феліцыяна і Якава. Звон Якава важыў 350 фунтаў.

Царква некалькі разоў перабудоўвалася і рамантавалася.

У савецкі час у будынку царквы размяшчалася спартыўнае аб'яднанне «Спартак».

У 1747 годзе справа ад царквы быў узведзены будынак езуіцкай калегіі. У Мінску езуіты давалі лепшую бясплатную адукацыю. У калегіі працавалі вядомыя выкладчыкі, напрыклад, Адам Крупскі - прафесар філасофіі, Адам Абрамовіч - прапаведнік і палеміст.

Пасля далучэння да Расійскай імперыі ў 1799 годзе ў будынку Калегіі размяшчаліся цяперашнія кафедры, а затым дзяржаўная палата, казначэйства і іншыя губернскія ўстановы.