Вузкакалейная дарога Гродна. Ландшафтны заказнік "Азёры".

Маршрут праходзіць па мосце праз Белае возера і вядзе на Святое балота, дзе ішлі баі паўстанцаў і царскай арміі ў 1863-1864 гадах.

Паездка па вузкакалейнай дарозе займае каля 3 гадзін або 10 км у адзін бок. На маршруце прадугледжана чатыры-пяць прыпынкаў. Дрызіна развівае хуткасць да 20 км/г, а шырыня каляіны складае 750 мм.

Мотадрэзiна складаецца з некалькіх вагончыкаў з драўлянымі лавачкамі, якія змяшчаюць 5-6 чалавек. Перад адпраўкай усе ўдзельнікі праходзяць інструктаж па тэхніцы бяспекі. На маршруце прадугледжаны прыпынкі, падчас якіх турысты могуць агледзецца, паслухаць цікавыя гісторыі ад гіда, зрабіць прыгожае фота.

Дарога праходзіць праз унікальны мост над маляўнічым возерам Белае. Даўжыня вузкакалейнага моста 122 метра. Можна выйсці з вагончыка і прагуляцца па незвычайным будынку. На мосце ёсць парэнчы і нешта накшталт тратуара. Рабіць першыя крокі страшна - бо пад нагамі металічная сетка праз якую бачная вада. Адсюль адкрываюцца цудоўныя віды на возера. 

Пасля першага прыпынку дрызіна накіроўваецца ў лясныя нетры, дзе здаецца што вузкакалейка праходзіць праз зялёны калідор. Гід загадзя папярэджвае аб тым, што рэдкія і ахоўныя расліны турыстам паказваць нельга. Затое даволі часта на маршруце сустракаюцца звяры і птушкі, але вельмі важна не палохаць насельнікаў лесу. Часам на шум дрызіны выходзяць цікаўныя казулі, можна ўбачыць лісу і зайца, ды і звера буйней.

На ўчастку маршруту, які пралягаў сярод балот, можна ўбачыць непраходную багну. Удзельнікі экскурсіі праязджаюць праз старыя дубровы, лясныя масівы, верхавыя і нізінныя балоты. Вандроўцы атрымліваюць магчымасць назіраць усю разнастайнасць беларускай дзікай прыроды: двухсотгадовыя дубы, мачтавыя хвоі, пясчаныя выдмы, рэдкія птушкі і расліны, занесеныя ў Чырвоную кнігу. 

Па дарозе гід распавядае пра тутэйшых насельнікаў жывёльнага свету, асаблівасцях мясцовага ландшафту, разнастайнасці лугавой, балотнай і лясной флоры. Вандроўцы даведаюцца як здабываецца торф, якую ролю гуляюць балоты ў экасістэме. 

Канчатковы пункт экскурсіі - Святое балота. Гэта месца, якое мае важнае значэнне для беларускай гісторыі. Тут падчас паўстання Кастуся Каліноўскага праходзілі жорсткія бітвы. Балота Святое больш за 30 гадоў таму асушылі і зрабілі месцам здабычы торфу. На момант пачатку распрацоўкі балоту было 7 000 гадоў. Гэта значыць, што глыбіня пакладаў торфу складае 7 метраў. Цяпер тут усё зарасло чаротам і трыснягом, а ў глыбокіх равах стаіць пакрытая цінай вада. 

У 2017 годзе на Святым балоце былі скончаны работы па яго аднаўленні. Пасля прыпынку на балоце дрызіна чапаецца ў зваротны шлях, едзе ледзь хутчэй і ўжо без прыпынкаў. Прыпынкі, якія размяшчаюцца ў глыбіні лесу, абсталяваны адмысловымі платформамі з насціламі і агароджамі, каб мінімізаваць уздзеянне турыстаў на прыроду.

Экскурсія па вузкакалейцы ўяўляе сабой сапраўдную скарбніца скарбаў для аматараў прыроды. Яна дае унікальны вопыт назірання за дзікай прыродай і масу станоўчых эмоцый.