Сёмкава. Руіны сядзібнага дома.
Сядзіба
Беларусь, Мінская вобласць, Мінскі раён, Сёмкава вёска, Папярнянскі сельсавет
Апісанне
Руіны некалі раскошнага сядзібнага комплексу канца 18 стагоддзя з'яўляюцца цікавай славутасцю аграгарадка Сёмкава Мінскага раёна. У цяперашні час усе будынкі сядзібнага комплексу закінутыя. Цэнтральны палац ператварыўся ў руіны, бакавыя корпуса ў крыху больш лепшым стане. Большая частка гаспадарчых пабудоў цалкам страчана, а частка з іх каардынальна перабудаваны. Аднак, усё роўна рэшткі Палацава-паркавага комплексу ў Сёмкава з'яўляюцца важным архітэктурным помнікам і маюць культурна-гістарычную каштоўнасць для краіны.
Катэгорыі
Помнік архітэктуры
Паркавая зона
Крушня
Каментары
Нататкі да месца
1Ольга Ерёменко
14.11.2024
Славутасць аграгарадка Сёмкава, важны архітэктурны помнік.
Паселішча Сёмкава гістарычна вядома з 16 стагоддзя як валоданне князёў роду Саламарэцкіх, якія пабудавалі тут Летні палац у рэнесансным стылі. У сярэдзіне 18 стагоддзя паселішчам валодаў апошні Мінскі ваявода часоў Рэчы Паспалітай Адам Хмара. Ён узвёў тут раскошную рэзідэнцыю ў стылі класіцызм. Яна ўключала жылы дом, два флігелі, альтанкі, аранжарэю, уязныя вароты і парк у французскім стылі. Сядзібны дом меў багата аформленыя фасады і раскошнае ўнутрана ўбранне, якія Адам Хмара сцвярджаў асабіста. У доме была ўласная капліца, багатая бібліятэка, калекцыі прадметаў мастацтва і абразоў. Вакол сядзібы размяшчаўся пейзажны парк з алеямі.
У Палацы спыняўся апошні кароль Рэчы Паспалітай. Палацавы комплекс і парк адлюстроўваў на сваіх працах Напалеона Орды.
Апошнім уладальнікам маёнтка ў Сёмкава быў Рамуальд Хелковский, які пабудаваў у маёнтку ў 1902 годзе броварны завод. Характэрна, што да рэвалюцыі тут пабывалі пісьменнікі Янка Купала і Якуб Колас.
Пасля рэвалюцыі 1917 года будынак палацавага комплексу быў нацыяналізаваны. Багатыя калекцыі прадметаў мастацтваў былі разрабаваны.
У будынку сядзібы быў арганізаваны дзіцячы інтэрнат, які працаваў нават у гады Вялікай Айчыннай вайны. Аднак фашысты праводзілі тут страшныя эксперыменты над дзецьмі, ператварыўшы яго ў дзіцячы канцлагер.
У савецкія гады доўгі час у будынку сядзібы размяшчалася школа-інтэрнат.
Да нашых дзён захаваліся фрагменты жылога дома, два флігелі, частка паркавых насаджэнняў. Перад будынкам можна ўбачыць дзве мемарыяльныя шыльды.
Цікавае памятнае месца для тых, хто любіць гісторыю.