Самахвалавічы. Царква Святога Духа.

Гісторыя вёскі Самахвалавічы пачынаецца з 16-га стагоддзя. Ужо праз два стагоддзі яна ператварылася ў шматнацыянальны пасёлак, дзе колькасна пераважалі габрэі. У тыя часы ў вёсцы былі пабудаваны дзве сінагогі і храм, які пераходзіў ад адной канфесіі да іншай.

У 1797 годзе гэты храм быў уніяцкім, але ў 1812 годзе, падчас вайны з Напалеонам, ён быў разбураны. Ведамасць 1840 года апісвае храм як драўляны, са званіцай, але ўжо стары. У архіўных дакументах згадваецца яго рэканструкцыя, якая праводзілася ў адпаведнасці з найвышэйшым пасланнем па Мінскім павеце ад 1852 года. Мінская Губернская будаўнічая і дарожная камісія 30 ліпеня 1852 года склала план афармлення фасада і пабудовы храма.

У 1863 годзе было прынята рашэнне пабудаваць новы храм, наўзамен старога. З казны было выдзелена 5900 рублёў на будаўніцтва. У 1893 годзе быў праведзены капітальны рамонт прыходскага храма.

Падзеі Кастрычніцкай рэвалюцыі моцна змянілі лёс храма. Яго спярша ператварылі ў клуб, дзе праходзілі сходы калгаснікаў, паказвалі кіно і арганізоўвалі танцы. У 1933 годзе храм быў пазбаўлены крыжоў і купалаў, але працягваў функцыянаваць як клуб. Пазней будынак знішчыў пажар: плёнка для кінасеанса загарэлася, і агонь ахапіў храм, цалкам знішчыўшы яго.

У пачатку 1990-х гадоў жыхары Самахвалавічаў арганізавалі збор подпісаў у падтрымку стварэння праваслаўнага прыхода. З блаславеннем Уладыкі Філарэта яны стварылі камітэт для ўзвядзення новай царквы.

У 1995 годзе царкоўнай суполцы быў перададзены спарахнелы будынак амбулаторыі. Дзякуючы ахвяраванням вернікаў і падтрымцы спонсараў пачалося будаўніцтва новага храма, які быў завершаны да Вялікадня 1998 года, калі прайшла першая служба. Новы храм стаў важным духоўным цэнтрам для мясцовых жыхароў.