Інтэрнацыянальны. Руіны сядзібы Трэмбіцкіх.

Сядзіба была пабудавана Вінцэнтам Трэмбіцкім на мяжы XVIII-XIX стагоддзяў. Да гэтага вытанчанага сядзібнага дома вяла шырокая ўязная алея, акружаная зелянінай, а таксама быў парк з сістэмай штучных каналаў і сад. Ўнутранае ўбранне дома ўражвала сваёй пышнасцю: раскошныя інтэр'еры, велізарная сталовая, якая служыла адначасова і бальнай залай для прыёмаў і мерапрыемстваў. Асаблівым гонарам уладальнікаў была шырокая бібліятэка, якая ўключала ў сябе больш за 14 тысяч тамоў, а таксама каштоўныя старадаўнія рукапісы. На жаль, сядзіба не была адноўлена.

У пачатку XX стагоддзя, калі прастора сядзібы стала цесным для яе шматлікіх насельнікаў, Уладзіслаў Трэмбіцкі, цяперашні ўладальнік комплексу, пачаў буйную перабудову. Аднак сродкаў на поўную рэалізацыю задуманага праекта не хапала, і былі прыбудаваны толькі бакавыя крылы. Завяршэнню работ перашкодзіла пачатак Першай сусветнай вайны.

Уладзіслаў Трэмбіцкі быў вядомым бібліёграфам. Ён збіраў старадаўнія кнігі і рукапісы, і ў сярэдзіне XIX стагоддзя ў палацы захоўвалася яго шырокая бібліятэка. З часам калекцыя павялічвалася і дасягнула некалькіх тысяч тамоў, сярод якіх пераважалі польскія і французскія кнігі. У бібліятэцы таксама захоўваліся кнігі і рукапісы са збораў Міхаіла Баброўскага, набытыя ў 1847 годзе. Пасля смерці Уладзіслава Трэмбіцкага большая частка бібліятэкі была прададзеная Замойскім і апынулася ў Варшаве, дзе ў 1944 годзе згарэла падчас пажару. Іншая частка кніг была вывезена немцамі пасля акупацыі Пружаншчыны ў Першую сусветную вайну.

У савецкі час у Палацы Трэмбіцкіх размясцілі кантору крухмальнага завода, пабудаванага на тэрыторыі былога бровара. Аднак пасля банкруцтва завода сядзіба паступова прыйшла ў заняпад і разбуралася з цягам часу.