Гаi. Мемарыял "Воінам батальёна міліцыі".

Для абароны Магілёва быў створаны полк народнага апалчэння, у склад якога ўвайшлі тры батальёны. Другі з іх быў чыста міліцэйскі. Камандзірам яго быў прызначаны начальнік аддзела баявой падрыхтоўкі Канстанцін Уладзіміраў, камісарам - выкладчык Мінскай школы міліцыі Кузьма Чарноў, начальнікам штаба - выкладчык Васіль Гарбачоў. Батальён налічваў прыблізна 250 байцоў. У іх склад уваходзілі работнікі Магілёўскага абласнога ўпраўлення міліцыі і курсанты школы НКУС - НГБ, курсанты школы і выкладчыкі Мінскай школы міліцыі і гродзенскай школы міліцыі. Ім трэба было абараняць Магілёў, нягледзячы на тое, што частка бліжэйшых гарадоў ужо была занятая фашыстамі.

Баі вяліся з 12 ліпеня 1941 года. Пацярпелыя няўдачу на подступах да Магілёва (гітлераўцы страцілі тут 39 танкаў), ворагі вырашылі захапіць Магілёўскі чыгуначны вузел з паўночнага боку. 12 ліпеня міліцэйскі батальён быў выведзены з горада і заняў мяжу на безыменнай вышыні (цяпер гэта вышыня Уладзімірава), прыкрыўшы чыгуначны вузел з боку Шклова.

У баі 13 ліпеня міліцыянты захапілі першыя трафеі: станковы кулямёт, аўтаматы, гранаты. Некалькі дзён яны гераічна змагаліся, не дапушчаючы ворага да чыгуначнага вузла. Працягвалі бітву нават параненыя міліцыянты і цяжкапаранены камісар Чарноў. Утрымліваў абарону батальён міліцыі пад кіраўніцтвам Уладзімірава па 17 ліпеня.

З данясення камбата Уладзімірава вядома, што батальён адбіў шэсць нападаў праўзыходных сіл праціўніка, было знішчана да 400 гітлераўцаў, 30 ўзята ў палон. Страты батальёна міліцыі складалі 118 байцоў забітых, з пакінутых у жывых - кожны другі быў паранены. Уладзімір паведаміў, што батальён можа пратрымацца яшчэ 10-12 гадзін і прасіў дапамогі. Фашысты наступалі раніцай. Дзень 18 ліпеня 1941 года стаў для батальёна міліцыі апошнім. Паранены капітан Уладзіміраў падняў сваіх байцоў у контратаку. Сутычка была кароткай, але вораг яшчэ доўга не адважваўся ўзяць вышыню, на схілах якой ляжалі міліцыянты ў сінім форменным абмундзіраванні. Толькі 21 чэрвеня фашысты заявілі пра сваю перамогу і пад пагрозай смерці мясцовым жыхарам забаранілі хаваць загінулых міліцыянтаў.

З 13 па 18 ліпеня 1941 года, 6 сутак, пад бесперапыннымі артылерыйскімі абстрэламі і бамбаваннямі фашысцкай авіяцыі, адлюстроўваючы атакі, якія падтрымліваюцца танкамі нямецкай пяхоты, змагаўся спехам сфармаваны і слаба ўзброены батальён міліцыі. З 250 воінаў міліцыянтаў у жывых засталося толькі 19. За мужнасць і адвагу Канстанцін Рыгоравіч Уладзіміраў быў пасмяротна ўдастоены ордэнам Леніна, а яго імем названа адна з вуліц Магілёва. Мемарыял збудаваны менавіта на месцы апошняга бою адважных міліцыянтаў. Помнік з'яўляецца ўвасабленнем масавага гераізму савецкага народа ў гады Вялікай Айчыннай вайны.

1 сакавіка 2017 года ў вёсцы Гаi каля мемарыяла была ўрачыста адкрыта Алея памяці байцам батальёна міліцыі капітана Канстанціна Уладзімірава. У гонар кожнага з загінулых байцоў легендарнага батальёна з чорнага граніту былі ўсталяваныя стэлы з ініцыяламі, гадамі жыцця і фотаздымкамі большасці міліцыянтаў.