Баркалабава. Свята-Узнясенскі жаночы манастыр.

24 ліпеня 1641г. беларускі магнат Багдан Вільгельмавіч Стэткевіч падарыў зямлю для будаўніцтва дзявочага манастыра ў мястэчку Барок і ахвяраваў сродкі для яго ўладкавання.

Таксама тут быў узведзены невялікі каменны Прадцечанскі храм Свяціцеля Мікалая. У 1648 годзе на сродкі Багдана Стэткевіча быў пабудаваны драўляны храм у гонар Ушэсця Гасподняга. З цягам часу ў манастыры з'явіліся келлі, гаспадарчыя пабудовы і ўсё было абнесена драўлянай сцяной.

Сёння храм радуе нас сваёй архітэктурай і ўнутраным убраннем. Насценныя роспісы выкананы ў візантыйскім стылі таленавітым іканапісцам Антоніем Бельскім. На зборах храма роставыя выявы рускіх і беларускіх святых.

Галоўнае ганаровае месца ў храме належыць знакамітаму Баркалабаўскаму абразу Божай Маці. Яна выканана на суцэльнай дошцы з іглічных парод дрэва з пазалочаным разным фонам. Па легендзе, міма кляштара праязджаў рускі князь Пажарскі, які ў сваім возе таемна правозіў абраз Божай Маці. Калі фурманка пад'ехала да брамы манастыра, коні спыніліся і ніякім чынам нельга іх было скрануць з месца. Князь палічыў гэта знакам і прыняў рашэнне пакінуць абраз тут.

Пасля закрыцця манастыра ў 1920 годзе абраз захоўваўся ў вернікаў, з 1953 года ён захоўваўся ў Свята-Троіцкім храме Быхава. У 2010 годзе абраз быў урачыста перанесены ў Свята-Узнясенскі жаночы манастыр у Баркалабаве.

Дагэтуль абраз, які асабліва праславіўся цудамі падчас Паўночнай вайны і вайны 1812 года, творыць цуды і да яго з'язджаюцца людзі з усёй Беларусі.

Сёння Свята-Узнясенскі жаночы манастыр – ціхае і чароўнае месца, якое любяць наведваць пілігрымы і веруючыя, а таксама ўсе неабыякавыя людзі, якія жадаюць дакрануцца да святыні і невычэрпнай ласкі гэтай мясцовасці з цудоўнай прыродай. Штогод, да свята ў гонар іконы Божай Маці Баркалабаўскай, якое адзначаецца 24 ліпеня, праходзіць Хрэсны ход з Магілёва ў Баркалабава. Завяршаецца мерапрыемства святочнай літургіяй.

.