Высокае. Руіны царквы святога Іллі.

Паводле падання, каля Ільінскай царквы праходзіў Стары "Екацярынінскі Шлях". Калісьці, пафарбаваная ў белы колер, з залатым купалам і багатым унутраным убраннем, царква была сапраўдным упрыгожваннем вёскі. 

У трыццатыя гады яна па ўсіх канонах атэізму была зачынена. Што ў ёй знаходзілася да вайны дакладна невядома. Але храм відавочна не пуставаў: драўляная бэлька, умантаваная ў арку пасярод царквы, - прамы таму доказ.

У канцы чэрвеня 1944 года, падчас Вялікай Айчыннай вайны падчас Віцебска-Аршанскай аперацыі царква выступала ў ролі абарончага збудавання. Відавочцы кажуць, што ўнутры храма знаходзілася процітанкавая прылада. Сляды траплення снарадаў добра захаваліся і бачныя на руінах будынка. На фота 1943 года храм яшчэ быў у сваім першапачатковым выглядзе і ў выдатным стане. У руіны яна ператварылася менавіта падчас вайны.

У пасляваенныя гады царкву ніхто не аднаўляў. Аднак, царква святога Іллі досыць нядрэнна захавалася для сваёй векавой гісторыі. Сцены засталіся практычна ў нязменным выглядзе, месцамі захавалася першапачатковая тынкоўка. Нават драўляныя перакрыцці не разбураныя. Здзіўляе таксама і стан вакол храма і ўнутры яго. Мясцовыя жыхары шануюць сваю святыню і імкнуцца захаваць помнік архітэктуры як могуць. Трава вакол храма скошана і доступ да царквы чысты і акуратны. 

У цяперашні час відаць, што тут праваслаўныя людзі арганізуюць малебны. Унутры стаіць крыж, абраз, ляжаць свечкі - усё ў ідэальным стане

 Царква досыць прасторная, сцены трывалыя і тоўстыя. Дах месцамі адсутнічае, але на падлозе часткова захавалася арыгінальная шасцігранная плітка. У маленькай нішы адной са сцен знаходзіцца фігурка анёла. Там дзе знаходзіўся алтар, цяпер зеўрае дзірка. Упрыгожваннем храма служаць вялікія арачныя вокны, ужо без шкла, але з металічнымі рашоткамі.

Ёсць нешта прыцягальнае ў гэтых старых, пабітых часам і іншымі нягодамі сценах. Крыўдна бачыць руіны замест адноўленай гістарычнай спадчыны.

Царква святога Іллі ў горадзе высокае Аршанскага раёна пабудавана ў першай палове XIX стагоддзя. Заснавальнікам стаў уладальнік мясцовага маёнтка Канстанцін Любамірскі.

Царква з'яўляецца рэтраспектыўным помнікам архітэктуры ў рускім стылі. Будынак складаецца з кананічных частак праваслаўнага храма таго часу: бабінца, трапезнай, малельнай залы і апсіды. Шырокі вестыбюль з высокай васьмівугольнай вежай - над ёй Званіца, за якой варта доўгая трапезная, кубападобная малельная зала з бакавымі прыдзеламі і паўкруглай апсідай з бакавой рызніцай.

Раней над дахам быў купал. Архітэктурную пластыку стварае фігурны цагляны мур.

У савецкі час царква была зачынена і прыйшла ў запусценне. Рэстаўрацыя яшчэ не вядзецца.