Глыбокае. Касцёл Святой Тройцы.

Храм Святой Тройцы ў Глыбокім быў узведзены ў 1628 годзе на замову Юзафа Корсака, мсціслаўскага ваяводы. Крыху раней Корсак заснаваў мясцовую каталіцкую парафію. У ХVІІ стагоддзі будынак царквы быў драўляны. Пасля першай перабудовы будынак уяўляў сабой невыразнае збудаванне з дзвюма нізкімі вежамі. Захаваліся звесткі, што ў храме было тры алтары і падземны склеп, пазней манахі пабудавалі шпіталь пры касцёле, разбілі сад і пасадзілі агарод. Памерамі Траецкі касцёл не ўражваў, але цалкам спраўляўся з функцыямі сярэднявечнага храма і быў дастаткова заможным. Пра гэта сведчыць дакумент, дзе ўказана, што ў 1851 годзе касцёлу належыць фальварак Дзмітрыеўшчына са 149 душамі.

У 1870-х гадах кармеліцкі манастыр, размешчаны на другім баку цэнтральнай плошчы ў Глыбокім, быў перададзены праваслаўным і ператварыўся ў царкву Раства Багародзіцы (захавалася і функцыянуе да нашых дзён). Паўстала пытанне аб пераносе ікон і алтароў, а таксама правядзення службаў для прыхаджан: узнікла неабходнасць пашырыць касцёл Святой Тройцы. Менавіта з гэтага моманту Траецкі касцёл у Глыбокім пачынае адыгрываць цэнтральную ролю ў жыцці мясцовай каталіцкай абшчыны.

Работы па перабудове і павелічэнні храма вяліся ў 1902-1908 гадах. Галоўная задумка архітэктара складалася ў тым, каб поўнасцю захаваць фасад ХVІІІ стагоддзя, а астатнюю частку стылізаваць пад модны ў той час напрамак «віленскае барока». Так будынак набыў незвычайныя для архітэктуры Беларусі рысы. Напрыклад, вежы падраслі адначасова на два ўзроўні, што глядзельна выцягнула ўвесь будынак уверх і надало візуальны аб'ём касцёлу. З'явіліся і бакавыя прыбудовы: храм стаў трохнефавым. Удалося захаваць і багаты дэкор галоўнага фасада касцёла: гэта хупавыя слаістыя пілястры, высокія аркі, скульптура "Распяцце" ў арцы і тонкія лініі карнізаў.

Унутры храма было ўстаноўлена тры разныя драўляныя алтары, на цэнтральным былі намаляваны Святыя апосталы Пётр і Павел. На другім ярусе размясцілася ўнікальная рэлігійная святыня пачатку ХVІІІ стагоддзя – абраз «Маці Божая Адзігітрыя». У касцёле можна таксама ўбачыць незвычайны алтар з трыма абразамі: "Маці Божая Замілаванне", "Іосіф з дзіцем" (пачатак ХVІІІ стагоддзя), "Святая Сям'я" (1730-я гады). Завершаны алтар гарэльефнай кампазіцыяй "Глорыя з анёламі". Над уваходам размяшчаюцца хоры з органам у стылі неаготыкі. Пад касцёлам цягнецца крыпта на ўсю шырыню храма, дзе і завяшчаў пахаваць сябе фундатар «без усялякіх цырымоній». На адной з калон касцёла быў умацаваны ягоны партрэт.