Глыбокае. Мемарыяльны комплекс "Урочышча Барок".

У верасні 1941 года на паўночнай ускраіне Глыбокага, у Беразвеччы, нямецкія акупанты стварылі шталаг №361 – лагер смерці, які стаў месцам нечалавечых пакут для тысяч людзей. На плошчы ўсяго ў тры гектары, абнесеным калючым дротам, пад адкрытым небам утрымліваліся каля 25 тысяч чалавек. Змардаваныя голадам, хваробамі і жорсткімі збіваннямі, многія паміралі ў лагеры, але большасць былі асуджаныя на расстрэл ва ўрочышчы "Барок".

На месцы масавых пахаванняў у 1964 годзе былі ўсталяваныя першыя помнікі – абеліск і скульптура Журботнага воіна. У 1994 годзе, да 50-годдзя вызвалення Беларусі, быў адкрыты мемарыяльны комплекс "Барок", які стаў сімвалам смутку і памяці аб ахвярах фашызму.

Сёння мемарыял уяўляе сабой пранікнёную кампазіцыю з двух асноўных помнікаў:

1. Укрыжаванне на крыжы - зварот да нашчадкаў, які заклікае памятаць пра тых, хто любіў жыццё, Радзіму і сваіх блізкіх. На бакавых плітах высечаныя словы на беларускай мове: "Людзі добрыя, памятайце! Яны любяць жыццё, Радзіму i вас! Няхай з вамі заўсёды будзе Божая мілата!".
2. Пастамент з каменнай глыбай і целам закатаванага палоннага, аблытаным калючым дротам, як сімвал нечалавечых пакут і пакутніцкай смерці.

Асаблівае ўражанне вырабляюць размешчаныя на тэрыторыі комплексу 27 валуноў з высечанай на кожным лічбай "1000". Яны сімвалізуюць кожную тысячу загубленых жыццяў. Ля дарогі на ўскрайку лесу ўсталяваны яшчэ адзін валун з надпісам: "Хай свет не забудзе пра пралітую кроў, бо памяць людзей не падуладная гадам!".

Кампазіцыю мемарыяла дапаўняюць пліты, на якіх высечаныя 511 вядомых імёнаў вязняў Беразвецкага шталага, што дазваляе захаваць памяць аб канкрэтных людзях, якія сталі ахвярамі бесчалавечнай ідэалогіі.

Наведванне мемарыяльнага комплексу "Урочышча Барок" – гэта не проста даніна памяці загінулым, але і напамін пра важнасць міру і недапушчальнасці паўтарэння трагедый мінулага. Гэта месца, дзе кожны можа задумацца пра каштоўнасць чалавечага жыцця і далікатнасці свету.