Балоты. Царква святой Параскевы Пятніцы.

Першая згадка пра царкву ў вёсцы Балоты ў Кобрынскім раёне Брэсцкай вобласці сустракаецца ў летапісах 1652 года. З-за забалочанасці мясцовасці яе вырашылі пабудаваць на ўзвышшы.

У 1882 годзе замест струхлелай царквы была ўзведзена новая царква з дрэва. Яе асвяцілі ў гонар Святой Параскевы Сербскай. Праект будынка, распрацаваны грамадзянскім інжынерам Ф. Афанасьевым ў 1880 годзе, быў рэалізаваны пры будаўніцтве.

Будаўніцтва храма стала магчымым дзякуючы намаганням мясцовых жыхароў. У 1879 годзе яны сабралі 694 рублі на пабудову. Дзяржава выдзеліла 305 рублёў. Напрыклад, землеўладальнік А.М. Ган ахвяраваў драўніну і жалеза для даху. Селянін В. Гарбузаў з сям'ёй і іншыя жыхары вёскі самастойна выконвалі ўсе працы пад наглядам малодшага архітэктара Залатарова.

У архітэктуры будынка прысутнічаюць элементы класіцызму. Кампазіцыя ўключае кубічны асноўны аб'ём, купал-цыбуліну на чатырохсхільным даху, трох'ярусную званіцу і прамавугольную апсіду з рызніцамі. Апсіда, дзе звычайна размяшчаецца алтар, прымыкае да асноўнага аб'ёму. Рызніца служыць для захоўвання адзенняў і царкоўнага начыння.

Цэнтральны і бакавыя ўваходы вылучаны порцікамі з чатырма і шасці калонамі і двухсхільнымі дахамі. Фасады дэкарыраваны карнізамі, ліштвамі, гарызантальнай і вертыкальнай ашалёўкай.

Унутры храма ў апсідзе ўсталяваны драўляны трох'ярусны іканастас, створаны ў 1885 годзе па праекце інжынера А. Рэмера. Асаблівую каштоўнасць уяўляюць абразы 18-19 стагоддзяў: "Прападобная Параскева Пятніца", "Мікалай Цудатворац", "Раство Хрыстова" і іншыя. У царкве захоўваецца "Евангелле" 1780 года.

Храм ацалеў у савецкі час, калі многія цэрквы разбураліся. Падчас Другой сусветнай вайны ён быў зачынены.

У 1963 годзе прыходу перадалі абразы і начынне з царквы Марыі Магдаліны, пабудаванай як часовы будынак.

Храм прыцягвае сёння ўвагу сваім акуратным выкананнем і гісторыяй.