Знай свой край

Знай свой край

Акцябр. Свята-Пакроўская царква.

Храм

Храм

Беларусь, Брэсцкая вобласць, Кобрынскі раён, в. Акцябр

Апісанне

Свята-Пакроўская царква, размешчаная на ўскраіне вёскі Акцябр у Кобрынскім раёне, з'яўляецца адным з лепшых прыкладаў традыцыйнага драўлянага дойлідства пачатку 20-га стагоддзя. Гэта ўнікальнае збудаванне, пабудаванае з дрэва, спалучае ў сабе элементы класіцызму і гатычныя матывы, што надае храму непаўторнае аблічча і робіць яго важнай часткай гісторыка-культурнай спадчыны Беларусі.

Катэгорыі

Гістарычнае

Гістарычнае

Помнік архітэктуры

Помнік архітэктуры

Каментары

Нататкі да месца

1

Ольга Ерёменко

28.03.2025

Свята-Пакроўская царква ў кастрычніку - прыклад традыцыйнага драўлянага дойлідства пачатку 20 стагоддзя.

Цэнтральная частка Свята-Пакроўскай царквы выканана ў крыжова-купальным стылі, да яе прымыкае пяцігранная апсіда і развіты бабінец, які злучаны з асноўным аб'ёмам з дапамогай звязкі. Над прамавугольным у плане бабінцам узвышаецца чацверык з васьміграннай званіцай, завершанай элегантным шатром. У цэнтры перасячэння нефа і слабовыраженнымі трансепта размешчаны васьмігранны светлавы барабан, увянчаны шатром з галоўкай, што стварае эфект лёгкасці і лёгкасці.


Сцены Свята-Пакроўскай царквы абабітыя гарызантальнымі дошкамі і ўпрыгожаны лапаткамі, што падкрэслівае майстэрства беларускіх дойлідаў. Асаблівую ўвагу прыцягваюць трохкутныя франтоны з пакатымі дахамі, якія вылучаюць галіны трансепта, тарцовыя часткі бабінца і сцяну алтарнай часткі над паніжанай апсідай. Шатровае пакрыццё ўтварае ступеністы пераход ад светлавога барабана да асноўнага аб'ёму будынка, што падкрэслівае гарманічнасць архітэктурнага рашэння.


Свята-Пакроўская царква была ўнесена ў спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў яшчэ ў 1937 годзе, што сведчыць аб яе значнасці для беларускай культуры. Гэты храм не толькі ўнікальнае архітэктурнае збудаванне, але і важнае сведчанне духоўнага і культурнага жыцця рэгіёну.

Наведаць царкву - значыць дакрануцца да гісторыі і атрымаць асалоду ад прыгажосці традыцыйнага беларускага дойлідства.

Каментары