Іказнь. Царква Божага Цела.

Іказнь была заснавана Іванам (Янам) Сапегам у пачатку 16 стагоддзя. Сучаснаму каменнаму храму папярэднічалі шэраг драўляных. Першы з іх быў узведзены па ініцыятыве вялікага канцлера Льва Сапегі ў 1593 годзе. Храм быў перададзены ў вядзенне ордэна езуітаў. 

На працягу 17-18 стагоддзяў драўляныя цэрквы некалькі разоў згаралі І адбудоўваліся нанова. Апошні раз гэта здарылася падчас вайны 1812 года. Царква была зноў адбудавана ў 1814 годзе.

Настаяцелем Іказненскай парафіі быў ксёндз Клаўдзій Антонавіч і па яго хадайніцтве ў 1906 годзе парафія атрымала дазвол на ўзвядзенне каменнага храма, будаўніцтва якога працягвалася 6 гадоў. Новы касцёл быў узведзены на месцы разабранага ў канцы 19 стагоддзя старога храма, у якім хрысцілі вядомага скульптара і ўдзельніка паўстанняў Кастуся Каліноўскага, Генрыха Дмахоўскага. У 1912 годзе каменны храм быў асвечаны. Асноўнымі матэрыяламі будаўніцтва з'яўляліся спалучэнне суровага каменя, чырвонай цэглы і Вапняковых блокаў.  

Будынак касцёла Божага цела нагадвае архітэктуру замка: трохнефавая базіліка з дзвюма вежамі і паўкруглай апсідай. На фасадзе маюцца трансепт і нізкія бакавыя сакрысціі. Вежы маюць чатыры ярусы з квадратным перасекам, а праёмы на іх прарэзаны ў розных формах. Перыметр касцёла ўзмоцнены контрфорсамі, а ў сценах прарэзаны высокія арачныя вокны. Менавіта гэтыя дзве чатырох'ярусныя вежы з рознай формай і стылістыкай вокнаў і двухсхільны шчыт паміж імі з тыповым для неараманскага стылю акном-ружай робіць Касцёл Божага Цела вельмі ўражлівым і велічным.

Інтэр'ер храма прадстаўлены трыма алтарамі: двума каменнымі і адным драўляным. Вежы некалькі цяжкаватыя і нагадваюць абарончае збудаванне. Сцены дэкараваны з дапамогай так званай "Браслаўскай мазаікі" (узоры з колатага бутавага каменя на вапнавым растворы). Вакол касцёла маецца масіўная агароджа таксама выкананая з натуральнага каменя.

У перыяд з 1948 па 1990 год касцёл быў зачынены, а будынак выкарыстоўвалі пад збожжасховішча і склад будаўнічых матэрыялаў. У 1990 годзе будынак у дрэнным стане быў вернуты каталіцкай царкве. Багаты інтэр'ер храма за савецкі перыяд часу быў цалкам знішчаны.

На дадзены момант касцёл добра адрэстаўраваны і функцыянуе як храм.

Няма агульнага меркавання датычна гісторыі паходжання назвы вёскі. Для кагосьці яно звязана з легендай аб злом і жорсткім пане, пакаралі смерцю сваіх правініліся сялян на беразе возера. З навуковага пункту гледжання, тэрыторыя вёскі належала Балтыйскім плямёнам, а ў перакладзе з фінскага "Іказнь" азначае акно.

Манументальны выгляд касцёла, яго прыгожае размяшчэнне на беразе возера Іказнь стварае ў вёсцы вельмі цікавую і прыемную турыстычную атмасферу. Касцёл Божага Цела з'яўляецца архітэктурным помнікам пачатку XX стагоддзя, гісторыка-культурнай каштоўнасцю і цікавай славутасцю Беларусі.