Баранавічы. Будынак пажарнага дэпо.

Пажарная служба ў Баранавічах з'явілася задоўга да ўзвядзення будынка на вуліцы Тэльмана (раней — вуліца Жвіркі). Ужо ў 1890-х гадах, калі большасць гарадскіх пабудоў былі драўлянымі, паўстала неабходнасць у стварэнні пажарнай каманды. Дзякуючы намаганням энтузіястаў і фінансавай падтрымцы мясцовых жыхароў, было заснавана Развадоўскае добраахвотнае пажарнае таварыства. Першым інструктарам стаў Аўшувіцкі з Гарадзеі, а камандзірам — Шылайнер.

У 1906 годзе была пабудавана пажарная частка з каланчой, якая знаходзілася на месцы сучаснай ПАСЧ № 1.

У 1920-х гадах, пасля ўваходжання Баранавічаў у склад Польшчы, пачалася цэнтралізацыя пажарных арганізацый. У 1923 годзе быў створаны Навагрудскі Саюз пажарнай аховы з цэнтрам у Баранавічах. Да 1927 года ў Заходняй Беларусі дзейнічала 253 пажарныя каманды.

У 1930-х гадах у горадзе з'явілася чатырохпавярховая каланча вышынёй 25 метраў і першая пажарная машына маркі "Ursus", а да канца дзесяцігоддзя пажарная служба была абсталявана сучасным абсталяваннем, уключаючы падземныя рэзервуары і прафесійную уніформу. Да 1938 года колькасць добраахвотных каманд у рэгіёне дасягнула 867.

Сёння на Тэльмана, 21 знаходзіцца пажарная аварыйна-выратавальная частка, у якой нясуць службу Больш за 30 чалавек.

Таксама сёння гэты прыгожы адрэстаўраваны будынак з'яўляецца помнікам архітэктуры.