Жабінка. Храм Святога Мікіты.

Нікіцінскі храм адзін на ўсю Беларусь. Нябесным заступнікам храма з'яўляецца Святы велікамучанік Мікіта гоцкі, які жыў у 4 стагоддзі на правым беразе ракі Дунай. Людское паданне захавала згадку пра тое, што назва царквы звязана з чалавекам па імі Ян Гурын, а сама назва вёскі згадваецца ўжо ў летапісах у 1005 годзе ў ліку паселішчаў, якія ўваходзяць у склад Тураўскага княства. Ян Гурын у гонар свайго загінулага бацькі Мікіты Гурына і ў гонар велікамучаніка Мікіты, пабудаваў тут царкву ў 1502 годзе.

  Царква складаецца з трох прамавугольных аб'ёмаў: асноўнага бабінца і апсіды. Дах многоскатная, увенчаная невялікім барабанам з галоўкай. Па баках да апсіды прыбудаваны вузкія невысокія рызніцы пад аднасхільным дахам. У 19 стагоддзі каля ўваходу пабудавалі каркасны тамбур. Сцены вертыкальныя, пакрытыя драўлянымі дошкамі і ўмацаваныя сцяжкамі. Вокны высокія, прамавугольныя.  

Недалёка ад царквы размешчана двух'ярусная, каркасная, квадратная званіца пад шатром. Прыгажуня-Званіца гэта гонар Никитинско храма. Яна нібы вежка старога замка. Сёння на службу склікаюць два званы, а раней іх было больш. Паводле гісторый, звоны разам з іншымі каштоўнасцямі ў вайну везлі ў глыбінку Расіі. Некалькі, каб выратаваць ад немцаў, закапалі на беразе ракі Мухавец, але так як па ёй хадзілі караблі рэчышча, а званы пачатку 20 стагоддзя меркавана "замаўчалі" на дне ракі.

За ўсю сваю гісторыю храм ні разу не быў зачынены. Бачачы старажытнасць гэтага святога храма, яго нават пашкадавалі ў гады бязбожнасці савецкія чыноўнікі. Для царкоўнага комплексу Нікіцінскага храма характэрная манументальнасць, удалыя прапорцыі і архітэктурна-мастацкая выразнасць.

У 1787 годзе ў царкве быў зроблены капітальны рамонт. Падчас апошняга рамонту ў 1830 годзе ў інтэр'еры з'явіўся іканастас. У цэнтры драўлянага аднаяруснага іканастаса размешчаны царскія вароты, якія вылучаныя скразной драўлянай разьбой.

Храм пабудаваны з дуба. Сцены храма вельмі трывалыя. Ён быў пабудаваны на падмурку, які складаецца з вялікіх валуноў. У алтарнай частцы храма ляжыць і цяпер вялікі валун. Вельмі мудра прадумана вентыляцыя, каб падлогу ў храме не загніваў. 

Над царскімі брамай-абраз "Тайная вячэра", па баках дзве асноўныя іконы - " Маці Божая Адзігітрыя "і"Спас Пантакратар". Ад часу іконы на іканастасе пацямнелі, але намаляваныя на іх лікі святых не сцерліся. 

Храм закладваўся ў дзень вялікапакутніка і Перамаганосца Георгія. Злева ад паўночных брамы іканастаса намаляваны Святы Георгій з дзідай у руцэ. Дзень яго памяці-6 мая. Гэта асаблівае свята для мясцовых вернікаў.

Раней інтэр'ер Свята-Мікольскай царквы ўпрыгожвала яшчэ адна Багародзічны абраз" Адзігітрыя Іерусалімская", напісаная на двух хваёвых дошках, упрыгожаная пазалочаным фонам з раслінным арнаментам. Гэты абраз адзін з лепшых твораў старажытнабеларускага жывапісу 16 стагоддзя. Цяпер яна знаходзіцца ў экспазіцыі музея пры Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.

Гэтую царкву часта наведвалі прадстаўнікі роду Касцюшкі. Напрыклад, у Здзітава шмат разоў прыязджаў Бацька палкаводца Тадэвуша Касцюшкі і адпявалі яго таксама ў гэтай царкве.

Свята-Нікіцкая царква разам з двух'яруснай званіцай гарманічна спалучаецца з навакольным прыродным ландшафтам і стварае ўражанне супакаенне і спакою.