Кобрын. Спаскі жаночы манастыр.

Першапачаткова Манастыр быў мужчынскі і размяшчаўся на тэрыторыі Верхняга замка. Ёсць меркаванне, што галоўнымі заснавальнікамі і будаўнікамі манастыра з'явіўся род Гедымінавічы, які з 14 стагоддзя мае права на Кобрынскае княства. Імёны прадстаўнікоў дадзенага роду да сённяшняга дня згадваюцца на богаслужэннях.

Пасля таго, як род князёў Кобрынскіх перапыніўся, манастыр кіраваўся прызначанымі настаяцелямі, свецкімі заступнікамі і паступова прыйшоў у заняпад.

Якія здарыліся ў 1895 году пажар і войны ў пачатку 20 стагоддзі практычна цалкам знішчылі манастырскія будынкі, пакінуўшы толькі паўразбураны келейны корпус. У пачатку 20-х гадоў 20 стагоддзя з дазволу польскай адміністрацыі была праведзена рэстаўрацыя кляштара, падчас якой адбылася істотная перапланіроўка інтэр'ера. У ходзе работ былі знойдзены астанкі пахаванняў кобрынскага князя, а таксама нішы з замураванымі шкілетамі.

З 1923 па 1939 год у корпусе манастыра размяшчаўся павятовы суд, з 1939 па 1962 гады - органы гарадской камунальнай гаспадаркі, з 1962 па 2010 - Кобрынскі аддзел унутраных спраў.

У верасні 2009 года мітрапаліт Мінскі і Слуцкі, пабываўшы на тэрыторыі манастыра, блаславіў адраджэнне старажытнага манастыра Усеміласцівага Спасу ў Кобрыне. З 2010 года мясціна дзейнічае як жаночы праваслаўны манастыр. Тут адрэстаўраваны ўсе пабудовы, праведзены капітальны рамонт гістарычнага корпуса, праведзены ўсе камунікацыі.

У манастыры дзейнічаюць Нядзельныя школы для дзяцей і дарослых. Тут захоўваецца такая святыня як спіс з іконы Божай Маці "Скорапаслушніца", арыгінал якой захоўваецца ў манастыры на гары Афон.

Сёння на тэрыторыі манастыра мы бачым двухпавярховы манастырскі корпус, які захаваўся да нашых дзён. Ён займае тут цэнтральнае месца і з'яўляецца помнікам архітэктуры барока 17 стагоддзя.

Само па сабе дзіўнае месца. На тэрыторыі прыгожа, чыста, вельмі дагледжана і духоўна. У манастырскім садзе мы сустракаем дэкаратыўныя яблыні з райскімі яблычкамі як напамін нам пра тое, што райскі яблык - плод дрэва пазнання дабра і зла ў хрысціянскай традыцыі. Ёсць клетка з мілымі вавёрачкамі, за якімі вельмі спадабалася назіраць дзецям.

Побач за плотам будуецца новы цагляны храм у імя Ўсяміласцівага Спасу, праект якога распрацаваны па замове Спаскага манастыра.