Кобрын. Помнік князю Уладзіміру i княгіне Вользе.

У канцы 13-га стагоддзя пад Валадарства вялікага князя Уладзіміра Васількавіча трапілі землі будучага горада Кобрына. Сведкі гісторыі-старажытныя летапісы-прыпісваюць яму ролю заснавальніка Кобрына, што ўпершыню згадана ў 1287 годзе.

У цэнтры горада Кобрына на вуліцы Суворава сёння стаіць манументальны помнік вялікаму князю Уладзіміру Васількавічу і яго жонцы, княгіні Вользе Раманаўне. Менавіта завяшчанне князя, унука рамана Галіцкага, дзе ён перадаў Кобрын сваёй вернай Вользе разам з вёскай Гарадзец, паслужыла падставай для стварэння гэтага манумента.

На ўзвышаным гранітным пастаменце з чырвонага каменя захаваныя дзве фігуры: князь Уладзімір Васількавіч і Вольга Раманаўна. Іх вобразы як сапраўдны твор мастацтва, дзе кожная лінія і форма перадае глыбіню характару. Твар княгіні, задуменны і ўлагоджаны, нібы ажывае побач з велічным чынам князя Уладзіміра. Уладзімір Васількавіч пакінуў прыкметны след у гісторыі: як рэфарматар свайго часу ён актыўна развіваў гандаль, умацоўваў горада, будаваў храмы. Яго жонка Вольга Раманаўна праславілася удзелам у стварэнні Іпацьеўскім летапісе-ключавой крыніцы па старажытнарускай гісторыі.

Сёння бронзавы помнік вялікага князя і яго спадарожніцы жыцця сімвалізуе благаславенне Кобрыну. Вялікі князь, працягваючы руку да горада, нібы дорыць сваё заступніцтва ўсім жыхарам гэтага месца. Скульптура сімвалізуе сувязь з гістарычнай спадчынай і культурай рэгіёна.