Мінск. Воданапорная вежа.

Воданапорная вежа-цікавы ўзор грамадзянскай архітэктуры пачатку XX стагоддзя. Была пабудавана ў комплексе з бальніцай чыгуначнікаў (1912-1914 гг.), якая функцыянуе і сёння, размяшчаючыся на супрацьлеглым баку праспекта Жукава. Канструкцыя ўключае тры васьмігранныя ярусы, дэкараваныя пілястрамі, арнаментальнымі паясамі і разнастайнымі нішамі.

Ніжні ярус з'яўляецца падставай. Другі ярус характарызуецца шырокімі гранямі, падзеленымі буйнымі арачнымі нішамі. Трэці ярус выкананы ў глухім выкананні. Асобныя элементы, такія як стылізаваныя вокны-байніцы, адсылаюць да сярэднявечнай абарончай архітэктуры. Таўшчыня сцен дасягае паўтары метраў. Чырвоная цэгла будынка з часам пацямнела, а верхняя частка вылучаецца іншым адценнем з-за рэстаўрацыйных работ.

У XX стагоддзі вежа забяспечвала вадой корпуса чыгуначнай бальніцы, дэпо і станцыю. У яе верхняй частцы размяшчаліся два бака, якія змяшчалі па 80 тон вады кожны.

Да 1990-х гадоў будынак належаў Беларускай чыгунцы, а пасля перайшоў у рукі прыватнага ўладальніка. Па чутках, у будынку былой воданапорнай вежы плануецца адкрыццё кавярні.