Мінск. Палац культуры прафсаюзаў.

У 1949 годзе на правым баку цэнтральнай плошчы пачалося ўзвядзенне Палаца прафсаюзаў па праекце Уладзіміра Яршова. Будынак размясціўся на ўзвышшы, адкуль адкрываецца від на панараму за ракой Свіслач і гарадскі сквер. Палац, выкананы ў антычным стылі і ўпрыгожаны скульптурамі, звернуты фасадам да плошчы. Унутры размешчаны дзве залы: калонны і Тэатральны. Апошні абсталяваны сцэнай на ўзор маскоўскага Вялікага акадэмічнага тэатра. Абедзве залы багата дэкараваны ляпнінай. На першым паверсе знаходзіцца прасторная Калонная зала, а таксама тэатр на 850 месцаў з партэрам і ярусамі.

Будаўніцтва вялося па тыпавым плане архітэктара Л.В. Мелегі, але Яршоў унёс значныя змены, падаўжаючы план і падняўшы будынак на высокі цокаль. Разам з архітэктарам Л. Паўлавым ён дапрацаваў праект, дадаўшы манументальнасці вестыбюлю і глядзельнай зале. Фасады і інтэр'еры былі багата ўпрыгожаны класічнымі дэкаратыўнымі элементамі, частка якіх пазней прыбралі.

Яршоў, вядомы сваімі працамі ў маскоўскім метро, прыўнёс у праект элементы сталінскай архітэктуры, уключаючы антычныя матывы. Скульптурнае афармленне фасада выканана майстрамі Аляксеем глебавым, Сяргеем Селіханавым і іншымі.

Палац стаў важнай часткай культурнай спадчыны Беларусі. Сёння на базе Палаца культуры прафсаюзаў працуе больш за 30 калектываў, гурткоў і студый. Тут таксама праводзяцца розныя мерапрыемствы, дзейнічае абсталяваная харэаграфічная зала.

Таксама тут размешчаны Музей гісторыі прафсаюзнага руху Беларусі, у якім сабрана каля 1700 экспанатаў, і Музей мініяцюр «Краіна міні», у якім можна ўбачыць у адным месцы ўсе асноўныя славутасці краіны.