Каранёўка. Паляўнічы дом князя Паскевіча

Паселішча Каранёўка ўпершыню згадваецца ў пісьмовых крыніцах з 17 стагоддзя. У 1834 годзе маёнтак набыў фельдмаршал Іван Фёдаравіч Паскевіч, да гэтага фальварак належаў графу С.П. Румянцаву, тут знаходзіліся вінакурны завод, стайні і гаспадарчыя пабудовы. Новы гаспадар вырашыў зрабіць комплекс жылым і ў 1866 годзе пабудаваў паляўнічы домік.

Двухпавярховы будынак з чырвонай цэглы мае прамавугольную форму. Галоўны ўваход упрыгожаны парталам з калонамі, над якім размешчаны невялікі балкон. Вышэй размяшчаецца мансарда. Вакол сядзібы быў разбіты парк, а галоўная алея вяла да прыступак ганка. Уладальнікі сядзібы часта выязджалі на паляванне, што і дало назву маёнтку — «Паляўнічы домік».

У 1882 годзе князь склаў збор правілаў і абавязкаў для наглядчыка дома, егермейстера. Акрамя стандартных абавязкаў, у яго задачы ўваходзіў нагляд за жывёламі, вырошчванне новых дрэў і раслін у гадавальніках вакол сядзібы. Лясныя масівы і парк захаваліся да нашых дзён. У цэнтры комплексу знаходзіцца невялікі рукатворны сажалка з чыстай блакітнай вадой, якая надае месцы асаблівае зачараванне.

З цягам часу Каранёўка перажыла шмат змен. Пасля рэвалюцыі 1917 года пасёлак стаў адміністрацыйнай адзінкай, а "Паляўнічы домік" быў перададзены пад кіраванне Каранёўскага лясніцтва. У ваенныя гады будынак пацярпеў ад пажару, але быў адноўлены. Сёння ў былым "Паляўнічым доміку" размяшчаецца Каранеўская эксперыментальная лясная база Інстытута лесу Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі.