Рэчкі. Руіны сядзібы Шульцаў.

Сёння ад двухпавярховага будынка сядзібы, пабудаванай у XIX стагоддзі, засталіся толькі фрагменты цагляных сцен. Чырвоная цэгла, з якой складзена сядзіба, сведчыць аб дыхтоўнасці і грунтоўнасці пабудовы. Побач з жылым домам можна ўбачыць рэшткі гаспадарчых пабудоў, якія ператварыліся ў груды камянёў.

Нягледзячы на бедныя рэшткі, у руінах адгадваюцца рысы рамантызму і позняй готыкі, што робіць сядзібу каштоўным узорам архітэктуры свайго часу.

Гісторыя сядзібы ахутана таямніцай. Дакладнае імя ўладальнікаў сядзібы дагэтуль не вядомае. Як мяркуецца, сядзіба належала сям'і Шульцаў, але дакументальных пацверджанняў гэтаму няма. Аднак, дакладна вядома, што ў 1915 годзе маёнткам валодаў стацкі саветнік Васіль Савіч Бачкоў, які актыўна прасоўваў агранамічныя веды сярод сялян. Мясцовыя жыхары ўспаміналі яго як "пана Бычка", добрага памешчыка, які дапамагаў вяскоўцам.

Пасля рэвалюцыі сляды Бачкова губляюцца.

Вядома, што ў савецкія гады на тэрыторыі сядзібы размяшчаўся вінзавод, які быў знішчаны пры ліквідацыі вёскі.

Нягледзячы на паўразбураны стан і трагічную гісторыю, сядзіба Шульцаў у нашы дні ўяўляе сабой каштоўны помнік архітэктуры і гісторыі. Яна ўключана ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Рэспублікі Беларусь, што дае надзею на яе магчымае захаванне і вывучэнне для будучых пакаленняў.

Руіны сядзібы - гэта маўклівы напамін пра багатую гісторыю беларускай зямлі і трагічныя падзеі, якія змянілі лёс цэлага рэгіёна.