Кашэвічы. Царква Успення Прасвятой Багародзіцы.

Царква Успення Прасвятой Багародзіцы ў Кашэвічах - гэта выдатны помнік драўлянага дойлідства, пабудаваны ў 1642 годзе. Яна складаецца з трох асноўных аб'ёмаў: трапезнай, сярэдняй часткі і апсіды і адрозніваецца своеасаблівай сістэмай прапорцый, звязанай з старажытнарускім дойлідствам. Унікальнасць царквы заключаецца не толькі ў яе ўзросце, але і ў тым, што мясцовыя майстры пабудавалі яе без выкарыстання адзінага цвіка. Гэты сціплы вясковы храм з'яўляецца яркім прыкладам архітэктуры Старажытнага драўлянага дойлідства.

У 1862 годзе, амаль праз два стагоддзі пасля пабудовы, да асноўнага зруба была прыбудавана Званіца, што дадало дадатковы архітэктурны элемент да гэтага гістарычнага помніка.

Мясцовыя жыхары ўпэўненыя, што храм, які перанёс выпрабаванні часам і захаваўся ў эпоху разбурэнняў і войнаў, стаў такім дзякуючы шматвяковай малітве на гэтым месцы. Нават у гады Вялікай Айчыннай вайны, калі вёска была спалена нямецкімі захопнікамі, царква засталася цэлая. Яна дорыць вернікам духоўную сілу, суцяшэнне і надзею. З пакаленняў на пакаленні перадаецца гісторыя пра тое, як сяляне адправілі трох жанчын у Кіеў за плашчаніцай, каб у іх храме з'явілася святая рэліквія. Яны адправіліся пешшу, і толькі праз тры гады вярнуліся з плашчаніцай.

Сёння сярод старадаўніх абразоў, выкананых на дрэве, ёсць унікальная абраз сямі святых пакутнікаў Макавеяў, да якой моляцца бацькі пра сваіх дзяцей.

Колькасць паломнікаў з Беларусі, Расіі і Украіны, якія наведваюць Успенскую царкву для малітвы і духоўнага абнаўлення, пастаянна расце. З мэтай захавання храма як помніка драўлянага дойлідства, у 1960-я гады яго сцены абшылі вагонкай, а падмурак умацавалі.

Успенская царква цяпер з'яўляецца помнікам рэспубліканскага значэння. Таксама прыцягвае ўвагу паломнікаў дзіўнае дупло ў старым дубе, якое нагадвае сілуэт Божай Маці.

Гэты храм унесены ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцей Беларусі як спадчына 19-га стагоддзя, аднак, згодна з матэрыяламі Тураўскай епархіі і сведчаннямі мясцовых жыхароў, яго Датыроўка адносіцца да 17 стагоддзя.