Добруш. Добрушскія масты.

Невялікая рака Іпуць, разбіваючыся на шматлікія рукавы, утварае астравы і затокі. Каб дабрацца з адной часткі Добруша ў іншую, будаваліся масты. З ростам і развіццём горада расце і колькасць мастоў. Масты ў горадзе розныя па канструкцыі, памерах, ролі, якую яны гуляюць у стварэнні ладу горада як непаўторнага і асаблівага.

Гістарычна масавае мостабудаванне ў Добрушы бярэ пачатак у канцы 19-га стагоддзя, калі тут было вырашана пабудаваць папяровую фабрыку. Тады ж менавіта ў Добрушы з'явілася і першая ў Расійскай імперыі гідраэлектрастанцыя. Усе палі трох галоўных мастоў Добруша - гэта рэшткі тых першых збудаванняў. Вырабляліся яны з лістоўніц. Дрэва дастаўлялася прама з Сібіры. Цяпер гэтыя масты не проста рэканструявалі, але і павялічылі іх грузападымальнасць у пяць разоў, а шырыню праезнай часткі ў два разы. 

Масты, створаныя ў канцы 19-га стагоддзя, неслі ў сабе характэрныя рысы таго перыяду ў плане архітэктурнай творчасці і вынаходлівасці. Некаторыя з іх з'яўляюцца не толькі транспартнай лагістыкай, але і аб'ектамі культурнай каштоўнасці Добруша.

Самы стары мост у Добрушы - "Гарбаты". Ён размешчаны недалёка ад набярэжнай паміж папяровай фабрыкай і плошчай. Паколькі гарбаты мост знаходзіцца недалёка ад фабрыкі, то ён сугучны ёй па каляровай гаме. Стары мост, Чырвоны мост, Гарбаты мост - гэта назва аднаго і таго ж моста. Згодна з захаванай на ім надпісы, мост быў пабудаваны ў 1927 годзе. У гэтым жа годзе мястэчка Добруш стала называцца горадам. Гэты мост - упадабанае месца ў гараджан: вяселля, імяніны, 1 верасня, Дзень Перамогі, спаткання, любімыя фотасесіі - усё адбываецца там. Чырвоны мост ужо даўно стаў пешаходным і любімым у гараджан і гасцей горада. З Гарбатага моста адкрываюцца захапляльныя віды на раку Ипуць і іншыя пейзажы, навакольнага прыроды. 

Ёсць яшчэ і "Бушуйка" - самы шумны мост, які знаходзіцца недалёка ад миниГЭС. Менавіта тут у 19 стагоддзі была пабудавана першая ў Беларусі гідраэлектрастанцыя (1889 год). 

У 1961 годзе пабудаваны "Аптэчны" мост, які цяпер злучае цэнтр і мікрараён папяровай фабрыкі. Аптэчны і Бушуйка - масты з унікальнай сістэмай водоспуска. Тут Ипуць паказвае сваю моц і хуткасць, абвальваючы вады з краю плаціны. Пантонны мост вядзе ў зону адпачынку на адзін з добрушскіх астравоў з кафэ, альтанкамі і стогадовымі дубамі, дзе можна адасобіцца і адпачыць на прыродзе ў самым цэнтры горада. 

Астатнія Масты такімі "гаваркімі за сябе" назвамі не абзавяліся. Часта госці горада ладзяць сабе імправізаваныя прагулкі: пагуляць па Добрушу і паспрабаваць знайсці ўсе 13 мастоў. Ипуць - рака не суднаходная, аднак мае магчымасць водазабеспячэння прамысловых вытворчасцяў. Характэрнай асаблівасцю Добрушскага ўчастка Іпуці з'яўляецца плаціна. На ёй пабудаваны чатыры масты: турбінны, драўляны і два жалезабетонных. 

Іпуць здаўна лічылася адной з найпрыгажэйшых рэк Беларусі. Разбіваючыся на шматлікія рукавы, яна як ажурным карункамі аплятае гэты маленькі, але ўтульны горад.