Данілевічы. "Каменная" дзяўчынка.

Знайсці гэты ўнікальны артэфакт не складзе працы. Ён знаходзіцца на ўскраіне вёскі, побач з гістарычнай дарогай. Арыентуючыся на паказальнік да цар-дубу, неабходна згарнуць з асноўнай трасы направа. Вашым арыенцірам стане маляўнічы зялёны домік. Менавіта за нябесна-блакітным плотам і ўзвышаецца "Каменная дзяўчынка".

Каменная дзяўчынка з Данілевічаў уяўляе сабой каменны крыж, які выступае з зямлі на 70 см. Яго круглявыя формы і плыўныя пераходы надаюць яму антрапаморфныя рысы. Верхняя частка крыжа падобная на галаву, а бакавыя выступы - на цела.

Паданні абвяшчаюць, што калісьці каменная дзяўчынка была звычайнай дзяўчынкай, праклятай маці за непаслушэнства. Жыхарка вёскі Данілевічы распавядала: "Гэта было даўным-даўно, калі ўсё рабілася ўручную. Жанчыны працавалі ў полі з дзецьмі, бралі з сабой калыскі. У адной жанчыны была дачка гадоў дванаццаці. Маці джала снапы, і папрасіла дачку аднесці іх у кучу, таму што насоўвалася хмара. Дзяўчынка не паслухалася ні ў першы, ні ў другі раз. Тады маці ў сэрцах і сказала: "каб ты каменем стала!". І дзяўчынка ператварылася ў камень."

Пакланенне каменнай дзяўчынцы адбываецца на Вялікдзень. Жанчыны прыносяць ёй дары: яйкі, хлеб, пірагі, грошы і палявыя кветкі. Каменны крыж ўпрыгожваюць, "апранаюць" у тканіны. Старыя тканіны спальваюць. Каб крыж выглядаў больш чалавекападобна, жыхаркі вёскі Баравое ствараюць з моху і травы падабенства валасоў. Каля каменя жанчыны моляцца і віншуюць адзін аднаго з Хрыстовым Уваскрасеннем. Мясцовыя жыхаркі ставяцца да "дзяўчынцы" як да жывой і спачуваюць яе лёсу. Падчас Вялікадня крыж абдымаюць і просяць дапамогі ў хваробах і няшчасцях.

Каменная дзяўчынка грае важную ролю ў жыцці мясцовых жанчын. Яны вераць, што яна можа ўплываць на падзеі, мяняць іх да лепшага ці да горшага.