Капыль. Гандлёвыя рады.

   У гістарычным цэнтры Капыля на былой гандлёвай плошчы захавалася некалькі старажытных будынкаў дамоў гандляроў і крамаў. У часы Вялікага Княства Літоўскага і Расійскай імперыі горад меў значную рамесную і гандлёвую інфраструктуру.

        Упершыню Капыль згадваецца ў гістарычных крыніцах у 13 стагоддзі. На тэрыторыі горада захаваліся курганы і гарадзішча, якія ў 8 – 11 стагоддзях належалі дрыгавічам. У гістарычным цэнтры ёсць Замкавая гара, дзе ў 11 – 13 стагоддзях быў Дзяцінец і жыў князь з дружынай, а ў 14-18 стагоддзях быў драўляны замак з рэзідэнцыяй князёў Алелькавічаў і Радзівілаў.

        У 14 стагоддзі Капыль становіцца цэнтрам асобнага княства з дынастыяй Алелькавічаў. У 14 стагоддзі будуецца драўляны Каталіцкі Касцёл. У 16 стагоддзі пабудавана царква і кальвінскі збор.

          У 1612 годзе, калі памерла князёўна Соф'я – апошняя прадстаўніца роду Алелькавічаў, Капыльскае княства перайшло да роду Радзівілаў.

          У 1652 годзе Капыль атрымаў Магдэбургскае права ад караля Уладзіслава Вазы, што дало вялікі штуршок для развіцця гандлю і рамяство. Атрымаў Капыль і герб "У залатым полі чорны паляўнічы рог". З гэтай прывілеі пачалі праводзіць кірмашы і кожны тыдзень таргі па пятніцах. У 17 стагоддзі ў горадзе працавала пяць цэхаў рамеснікаў: ганчарны, шавецкі, разніцкі, кравецкі і шапашны. У 1750 годзе ў мястэчку згадваецца ў дакументах 244 рамеснікі, якія складалі 20 розных прафесій.

       Пасля падзелаў Рэчы Паспалітай у 1793 годзе Капыль увайшоў у склад Слуцкага павета Мінскай губерні. У 1795 годзе ў Капылі працавалі 2 касцёлы, 1 царква, карчма і 3 млыны. У пачатку 19-га стагоддзя мястэчка належала Вітгенштэйну. У 1886 годзе працавалі касцёл, царква, 4 яўрэйскія сінагогі і малітоўныя школы, 87 магазінаў, бровар, млын і 6 заезных дамоў. У 1897 годзе працавала 92 крамы, заезны дом і 7 корчм.

         У часы Першай сусветнай вайны і ў часы Рэвалюцыі Капыль быў пад акупацыяй нямецкіх войскаў, а потым польскіх войскаў. З 1924 года ўвайшоў у склад БССР.