Знай свой край

Знай свой край

Завалочыцы. Сядзіба Жылінскіх.

Сядзіба

Сядзіба

Беларусь, Глускі раён, Магілёўская вобласць, аграгарадок Завалочыцы, Савецкая вул., 9

Апісанне

Сядзіба Жылінскіх, размешчаная ў Завалочыцах Глускага раёна Беларусі, была пабудавана ў 1914 годзе і з'яўляецца помнікам архітэктуры, хоць афіцыйна не прызнаная гістарычнай спадчынай. У непасрэднай блізкасці ад сядзібы знаходзяцца воданапорная вежа, пабудаваная ў 1954 годзе, і пабудовы былога спіртзавода, збудаваныя ў 1888 і 1889 гадах.

Катэгорыі

Гістарычнае

Гістарычнае

Помнік архітэктуры

Помнік архітэктуры

Каментары

Нататкі да месца

1

Ольга Ерёменко

07.03.2025

Сядзіба Жылінскіх у Завалочыцах.

Сям'я Жылінскіх валодала сядзібай да 1910 год. Сям'я Жылінскіх жыла тут не ўвесь час, а толькі наездамі. У адсутнасць гаспадароў усімі справамі займаўся кіраўнік маёнткам, адзін час гэта быў Гедымін Ежы (Юрый) Булгак. Яго жонка Альдона (у дзявоцтве Дзяржынская) прыходзілася сястрой вядомаму рэвалюцыянеру Феліксу Дзяржынскаму.


Пасля сядзіба перайшла да Гатаўскіх: пасля смерці жонкі, Іосіф Жылінскі прадаў маёнтак інжынеру-будаўніку з Санкт-Пецярбурга Аляксандру Гатоўскаму. Гатоўскія не карысталіся папулярнасцю сярод сялян з-за жорсткасці Кацярыны Гатоўскай. У 1912 годзе ў памешчыцкім доме адбыўся пажар і частка асабняка згарэла. Аднак дзякуючы яе намаганням, новы сядзібны дом быў пабудаваны ўсяго за два гады, да 1914 года. Менавіта ён і захаваўся да нашых дзён. Аднак Гатовские не паспелі доўга атрымліваць асалоду ад сваім новым домам з-за вайны і наступнай рэвалюцыі.


Пасля рэвалюцыі будынак сядзібы выкарыстоўваўся як клуб, пошта, ашчадкаса і бібліятэка. У савецкі час яно служыла для розных гаспадарчых патрэб, а падчас вайны тут знаходзіўся камандны пункт немцаў і турма гестапа. Пасля вайны будынак ператварыўся ў мясную краму, хлебапякарню і нават бамбасховішча для вышэйшага ваеннага камандавання Бабруйскай акругі.


Сёння Былая сядзіба ўсё яшчэ належыць УКСП "Саўгас Завалочыцы", як паказвае шыльда на ўваходзе.

Варта адзначыць, што будынак больш чым за сто гадоў не змяніўся – ніхто нічога не перарабляў.

Сёння гэты прыгожы гістарычны будынак закінуты. Мясцовыя жыхары сваімі сіламі спрабуюць захаваць і акультурыць дадзеную тэрыторыю.

Каментары