Станькава. Царква Святога Мікалая.
Храм
Беларусь, Мінская вобласць, Дзяржынскі раён, вёска Станькава, вул. Марата Казея, 3
0
142
09.01.2025
Апісанне
Недалёка ад Мінска, сярод маляўнічых пейзажаў, размешчана невялікае сяло Станькава. Гэта месца прасякнута духам даўніны: тут можна ўбачыць цудоўны графскі парк з больш чым 500 відамі дрэў і кустоў, беласнежную альтанку ля возера і ўнікальнае «Дрэва кахання», акружанае легендамі. Рамантычны павільён "Скарбніца", які нагадвае мініятурны замак, дапаўняе ансамбль. Усё гэта калісьці належала графу Эмерыку-Мікалаю фон Гутэн-Чапскаму.
Цэнтрам паркавага комплексу была царква, збудаваная ў гонар Свяціцеля Мікалая. Яна была пабудавана ў 19 стагоддзі на падмурках двух цэркваў 18 стагоддзя - драўлянай царквы і уніяцкай Петрапаўлаўскай царквы.
Храм з'яўляецца помнікам архітэктуры ў руска-візантыйскім стылі.
Катэгорыі
Гістарычнае
Помнік архітэктуры
Месцазнаходжанне
Шырата: 53.63099547
Даўгата: 27.224564
Каментары
Усяго каментароў: 0
Нататкі да месца
1Ольга Ерёменко
09.01.2025
Царква Святога Мікалая ў Станькава - узор праваслаўнай архітэктуры ў візантыйскім стылі.
Царква ў Станькава - узор праваслаўнай архітэктуры ў візантыйскім стылі, створаны па праекце знакамітага архітэктара Канстанціна Тона. Гэта адзіны храм у Беларусі, пабудаваны па яго чарцяжах.
У канцы 19 стагоддзя пры царкве дзейнічала Станькаўскае благачынне, а першым благачынным быў протаіерэй Мікалай Трускоўскі, пазней які стаў архімандрытам і вядомым краязнаўцам.
У 1930-я гады храм быў зачынены, а яго святыні разрабаваны. Толькі абраз Аляксандра Неўскага, падораная пры асвячэнні, захавалася.
Царква, якая ўзвышаецца на беразе ракі, арганічна ўпісвалася ў сядзібны ансамбль. Для Мікалаеўскай царквы характэрны так званы псеўдарускі стыль з багаццем дэкаратыўных элементаў. Яе архітэктура спалучае элементы розных стыляў: аркатурные паясы, какошнікі і килевидные карнізы. Ўнутранае ўбранне сціплае, але сімвалічнае, з цыбульным купалам, упрыгожаным вобразамі анёлаў.
Храм быў асвечаны ў 1858 годзе і служыў цэнтрам духоўнага жыцця для навакольных вёсак.
Падчас Вялікай Айчыннай вайны ў будынку царквы быў склад са зброяй, які выбухнуў з-за траплення снарада.
У савецкія гады храм быў зачынены, яго маёмасць была разрабавана, будынак сталі выкарыстоўваць як збожжасховішча. У 1960-х гадах тут здарыўся пажар.
У 1997 годзе прыход аднавіў сваю дзейнасць. У 2007 годзе тут былі праведзены аднаўленчыя работы.
Сёння гэта выдатны адноўлены храм, які размяшчаецца на беразе прыгожага возера. Цікавы помнік архітэктуры са сваёй гісторыяй, які неабходна наведаць.
Каментары
Усяго каментароў: 0