Слуцк. Паштовая станцыя.
Славутасьць
Беларусь, Мінская вобласць, горад Слуцк, вул. Леніна, 159.
Апісанне
На ўскраіне Слуцка, уздоўж старадаўняй дарогі Масква-Варшава, размешчаны ўнікальны архітэктурны ансамбль XIX стагоддзя - паштовая станцыя. Збудаваны ў 1846 годзе па тыпавым праекце, гэты комплекс, часткова які дайшоў да нашых дзён, цяпер служыць гандлёвым і жылым мэтам.
Слуцкая паштовая станцыя ўяўляе сабой чатыры аднапавярховыя будынкі, якія ўтвараюць замкнёную ўнутраную прастору. Цэнтральным элементам архітэктурнай кампазіцыі з'яўляецца станцыйны дом. Знешні дэкор, упрыгожаны пілястрамі, надзяляе яго рысамі позняга класіцызму. Комплекс паштовай станцыі таксама ўключае ў сябе два флігеля і стайню.
Катэгорыі

Гістарычнае

Помнік архітэктуры
Каментары
Нататкі да месца
1Ольга Ерёменко
03.06.2025
Паштовая станцыя ў Слуцку.
У канцы XVIII стагоддзя, пасля падзелаў Рэчы Паспалітай, калі значная частка яе тэрыторый увайшла ў склад Расійскай імперыі, узнікла вострая неабходнасць у наладжванні надзейных дарожных зносін паміж цэнтральнымі рэгіёнамі і новымі землямі. Важнай часткай гэтай транспартнай інфраструктуры стала шаша Масква-Варшава, якая праходзіла праз Слуцк.
Будаўніцтва гэтай шашы ў 1840-х гадах спрыяла развіццю рэгіёну, а таксама прывяло да частковага змянення гістарычнай сярэднявечнай планіроўкі горада.
У гэты перыяд, на выездзе са Слуцка, па "ўзорным праекце" 1846 года быў узведзены комплекс паштовай станцыі.
Комплекс, выкананы з цэглы і дрэва, уключаў у сябе: галоўны корпус ( тут размяшчаліся памяшканні для падарожнікаў, наглядчыка станцыі і афармлення паштовых дакументаў); два сіметрычна размешчаных флігеля (адзін для фурманаў, якія забяспечвалі рух пошты і пасажыраў, другі – для гаспадарчых патрэб станцыі); цагляныя сцены з варотамі (яны злучалі будынкі і фармавалі прастакутны двор); будынак стайні (замыкала двор і прызначалася для ўтрымання коней, якія забяспечвалі працу паштовай станцыі). Усе будынкі комплексу былі аднапавярховымі.
Сёння гістарычныя будынкі паштовай станцыі ў Слуцку, некалі ажыўленыя галасамі падарожнікаў і фурманаў, адаптаваныя да сучасных патрэб: тут размяшчаюцца крамы і жылыя памяшканні, нагадваючы аб важным этапе ў гісторыі развіцця транспартнай інфраструктуры Беларусі.