Ружаны. Касцёл Найсвяцейшай Тройцы.

Гісторыя Касцёла ў Ружанах пачалася ў канцы XV стагоддзя, калі на гэтым месцы з'явіўся першы драўляны храм, пабудаваны Мікалаем Язлавецкім і яго жонкай Аляксандрай з роду Тышкевічаў. У 1598 годзе Ружаны былі выкуплены вялікім Літоўскім канцлерам Львом Сапегам. У 1596 годзе Леў Сапега вылучыў сродкі на пабудову Траецкага касцёла ў сваім радавым маёнтку. Першапачаткова храм быў драўляны, але ў 1615-1617 гадах на яго месцы быў пабудаваны каменны храм у стылі ранняга барока, асвечаны ў гонар Святой Тройцы біскупам Віленскім.

У XVIII стагоддзі храм быў перабудаваны і дапоўнены капліцамі Святога Крыжа (1768 год) і Святой Барбары (1787 год), праект якіх распрацаваў запрошаны з Саксоніі архітэктар Ян Самуэль Бекер, які служыў прыдворным дойлідам у Сапегаў. У сярэдзіне XIX стагоддзя храм Святой Тройцы зноў быў перабудаваны і набыў рысы класіцызму, а ў канцы таго ж стагоддзя ў ім адбыўся моцны пажар. Аднак яго хутка аднавілі намаганнямі пробашча і вернікаў.

У савецкі перыяд храм працягваў заставацца дзеючым, у ім служылі святары ордэна дамініканцаў. Нягледзячы на спробы савецкіх уладаў закрыць храм, святыню ўдалося адстаяць.

З вясны 2021 года ў касцёле знаходзіцца адна з нацыянальных святынь Беларусі — ікона святой Барбары, выкананая ў тэхніцы перагародкавай эмалі Мікалаем Кузьмічом. Перш чым трапіць на месца свайго пастаяннага месцазнаходжання, абраз прайшоў доўгі шлях праз усю краіну. Зараз касцёл Святой Тройцы ў Ружанах па-ранейшаму дзейнічае і з'яўляецца адной з славутасцяў гарадскога пасёлка, якая прываблівае турыстаў.

Візуальным акцэнтам храма з'яўляецца высокая чатырох'ярусная вежа. Ніжні ярус мае форму высокага чацверыка, наступныя ярусы — васьмігранныя, а верхні завершаны шатром. Галоўны фасад храма ўпрыгожваюць пілястры, а бакавыя сцены ўмацаваны контрфорсамі. Увогуле, гэта ўсё знешняе ўбранне, не лічачы каменнай агароджы і ўваходных брамы з арачнымі нішамі. Але ўнутры ёсць на што паглядзець!

Галоўны алтар уяўляе сабой Порцік з чатырма калонамі з цёмнага мармуру і карынфскімі капітэлямі. У цэнтры алтара-вобраз укрыжаванага Хрыста, над ім-вока Бога-Айца, а вышэй — Святы Дух у выглядзе голуба. Такім чынам, уся Святая Тройца прадстаўлена ў поўным складзе. Кампазіцыя завяршаецца гербам роду Сапегаў, а дэкор алтара дапаўняюць скульптуры святых апосталаў Пятра і Паўла і ляпніна. Дарэчы, алтар вельмі старажытны і захаваў сваё аблічча з XVII стагоддзя.

У храме таксама ёсць два бакавыя алтары, выкананыя ў XVIII стагоддзі. Яны каменныя і ўяўляюць сабой порцікі ў класічным стылі. Адзін упрыгожаны скульптурай Хрыста, другі-Панны Марыі. Іншыя элементы дэкору храма ўключаюць роспісы, барочныя ляпныя арнаменты, скульптуры і жывапіс, уключаючы роставы партрэт Святога Казіміра ў адной з капліц. 

Ёсць таксама купель канца XVIII стагоддзя, цудатворны крыж таго ж часу і помнік Баляславу Біспінгу, сябру Аляксандра Міхаіла Сапегі. У сенцах царквы можна знайсці крыж XVI стагоддзя, які вісеў яшчэ ў самым першым, драўляным касцёле. Унутры можна агледзець арыгінальныя дзверы, да якіх, магчыма, калісьці датыкаўся сам Леў Сапега. Над уваходам размешчаны хоры з балюстрадай і кансолямі, на якіх усталяваны старадаўні орган. Дапаўняюць ўбранне масіўныя люстры, падсвечнікі і вазы з кветкамі. Для вернікаў прадугледжаны два шэрагу зручных драўляных лавак.