Пагост-Загародскі. Храм Святых Кірыла і Мяфодзія.

Храм Святых Кірыла і Мяфодзія ў вёсцы Пагост-Загародскі Брэсцкай вобласці з'яўляецца помнікам архітэктуры з элементамі класіцызму і ўключаны ў Дзяржаўны спіс гісторыка-культурных каштоўнасцяў Рэспублікі Беларусь. 

Інфармацыі аб будаўніцтве першай, самай старажытнай царквы ў Пагосце-Загародскім, няма ў пісьмовых крыніцах. Новы парафіяльны храм быў пабудаваны ў 1769 годзе ўладальнікам Пагоста-Загародскага, князем Францішкам Любецкім, як касцёл Святога Юзэфа, а ў 1838 годзе адрамантаваны князем Канстанцінам Любецкім.

Пасля падаўлення паўстання К. Каліноўскага у 1863 годзе, касцёл быў перабудаваны ў праваслаўную царкву.

У 1930–я гады - у міжваенны перыяд, калі тэрыторыя ўваходзіла ў склад Польшчы, храм на час зноў стаў касцёлам.

У 1945 годзе - пасля Другой сусветнай вайны - храм зноў стаў праваслаўнай царквой Святых Кірыла і Мяфодзія.

Храм уяўляе сабой васьмігранны будынак з купалам, які спалучае элементы барока, позняга класіцызму і рэтраспектыўна-рускага стылю. У канчатковым выглядзе ён сфармаваўся ў канцы XIX стагоддзя пасля маштабнай перабудовы. 

Галоўны будынак царквы ўключае прамавугольнае памяшканне бабінца-трапезнай, якое прымыкае да цэнтральнага васьміграннага аб'ёму ў форме ратонды, які пераходзіць у пяцігранную апсіду. Архітэктурнай дамінантай выступае двух'ярусная званіца васьмярык на чацверыку, якая ўзвышаецца над бабінцам. Верхні ўзровень завяршаецца шлемападобным купалам з цыбульнай галоўкай.

Асноўны аб'ём будынка пакрыты стуленым сферычным купалам, які спачывае на васьмігранным барабане і таксама завершаны цыбульнай галоўкай. Цэнтральны ўваход аформлены парталам, акцэнтаваным трохвугольным франтонам. Фасады храма маюць строгае, плоскаснае афармленне, прарэзаны высокімі арачнымі вокнамі і ўпрыгожаны карнізам з дэкаратыўнымі элементамі ў выглядзе сухарыкаў.

У такім архітэктурным рашэнні гарманічна спалучаюцца традыцыйныя элементы праваслаўнага дойлідства з класічнымі рысамі, якія надаюць храму велічны і гарманічны аблічча.

У храме захоўваюцца вядомыя іконы, такія як «Маці Божая Чэнстахоўская» (XV-XVI стагоддзя) і «Маці Божая Адзігітрыя» (XVIII-XIX стагоддзя).

Гэты храм – не проста рэлігійнае збудаванне, а сапраўдны гістарычны помнік, які адлюстроўвае складаны лёс рэгіёну.