Орша. Манастыр базыльян.

Калі б вы апынуліся ў горадзе Ворша ў 17 – 18 стагоддзях, то пабачылі, што палова плошчы горада займаюць культавыя будынкі і манастыры. Горад быў шматканфесійны і перадусім тут пражывалі праваслаўныя, каталікі і ўніяты. І кожнная канфесія імкнулася пабудаваць сваю прыгожую і масштабную царкву. Манастыр базыльян быў заснаваны ў 1642 годзе уніяцкім мітрапалітам Антоніем Сялявам і першыя будынкі былі драўляныя. У сярэдзіне 18 стагоддзя ўзводзяцца мураваныя збудаванні ў стылі позняга барока і ў тым ліку ўніяцкая царква ў імя Пакрава Божай Маці. Манастыр па перыметры быў абнесены мураванай сцяной. Пасля падаўлення анцірасійскага паўстання на нашых землях у 1832 годзе манастыр базыльян быў перададзены праваслаўным вернікам – мужскому Пакроўскаму манастыру. Царква перабудавана ў стылі класіцызму, а ў памяшканні манастыра адчынена духоўнае вучылішча. У савецкія часы ў 1930 – х гадах архітэктурны комплекс перадалі пад музей. Пасля вайны ў 1960 – я гады царкву знеслі, а будынак манастыра выкарыстоўваўся пад жылыя памяшканні. Царква была пабудавана ў стылі позняга барока і уяўляла з сябе 3 – нефную крыжова – купальную базіліку з двухвежавым фасадам. Падмуркі царквы захаваліся і яе ў будучым можна будзе аднавіць. Манастырскі жылы корпус Г – падобны ў плане будынак. Помнік архітэктуры рэспубліканскага значэння. Некалькі год таму побач з манастыром была пабудавана невялікая драўляная царква.