Магіла святой блажэннай Валянціны Мінскай.

На месца спачынку святой людзі ідуць круглы год і кожны дзень. Магіле прысвоены статус гісторыка-культурнай спадчыны трэцяй ступені. Тут пры ўваходзе на могілкі расцягнуты плакат з яе словамі: "Прыходзьце да мяне, як да жывой, я вам буду дапамагаць."Людзі ідуць да матухны са сваімі думкамі, паклонамі, малітвамі. Да магілы вядзе незвычайная алея: па абодва бакі ад дарожкі, выкладзенай пліткай, узвышаюцца аркі з абліччамі святых. Вакол кветкі і вянкі. Гэтая алея святых створана рукамі вернікаў. Ўпрыгажэнні прыдумляе і распрацоўвае прафесійны мастак Георгій Георгіевіч Бігоза. Ён накідвае эскізы, абмяркоўвае іх са святарамі і прыхаджанамі і пасля прымае рашэнне, якое будзе афармленне да кожнага канкрэтнага свята. Па эскізах усю гэтую прыгажосць ствараюць паломнікі з Мінска, Маладзечна, Слуцка і іншых месцаў. Тут нарыхтоўваюць жывыя кветкі, у лесе збіраюць гузы, галінкі і шмат іншых прыродных матэрыялаў. Магіла святой прыгожа і вельмі незвычайна прыбрана. Тут і жывыя кветкі, і сухацветы, вянкі з прыродных матэрыялаў і каласоў.

Пры жыцці, будучы больш за 30 гадоў прыкаванай да ложка, Валянціна правяла ў малітве і пакоры. Ужо тады людзі называлі яе святой. Па малітвах жанчыны многія вылечваліся. Святая бачыла чалавека наскрозь. Шмат каму дапамагала саветам, настаўляла на шлях праведны, вылечвала ад розных хвароб. Па малітве святой нараджаліся дзеці ў бясплённых бацькоў. А вось тым, хто прыходзіў па "магічную дапамогу" яна адмаўляла. У падзяку сабе заўсёды патрабавала толькі веры ў Бога.

Пасля кананізацыі матухны Валянціны ў 2006 годзе, пачалося аднаўленне храма ў гонар Святога Мікалая Цудатворца ў вёсцы Станькава - менавіта тут служыў яе бацька і пачыналася духоўнае жыццё беларускай святой. Ад Станькава да магілы матухны ўсяго 1,5 км.

Сённяшняя царква-пятая па ліку, што стаялі на гэтым месцы. У 1387 годзе тут была царква.

Дзень памяці Святой - 6 лютага. У гэты дзень вельмі шмат вернікаў на магіле святой і ў храме, дзе праходзяць памінальныя набажэнствы, малітвы і хрэсны ход да магілы Валянцініны Мінскай.

Ля магілы беларускай святы чалавек здавальняе свае смутку і знаходзіць надзею на лепшае. Многія з паломнікаў, якія пабывалі на магіле Валянцініны Мінскай, вяртаюцца сюды зноў і зноў.