Мінск. Музей карэт.

У музеі можна пазнаёміцца з гісторыяй транспарту, якім карысталіся мінчане ў губернскі перыяд. У асноўным, гэта розныя віды сродкаў, якія прыводзіліся ў рух жывёламі. Экспазіцыя карэт займае адну залу і прадстаўлена сапраўднымі прадметамі мінулых стагоддзяў. Розныя падводы даступныя для блізкага агляду, некаторыя элементы размешчаны пад шклом. Тут сабраны старадаўнія карэты, сані, Экіпажы 19-20 стагоддзяў. Экспазіцыя ўключае як раскошныя карэты для шляхты, так і простыя экіпажы для паўсядзённага жыцця.

Экскурсія па экспазіцыі - гэта падарожжа па эпосе, якой належаць тыя ці іншыя экспанаты. Тут і велізарныя карэты, і грувасткія дыліжансы, старадаўнія сані і калёсы. Ёсць у музеі сучасны інтэрактыўны кіёск, які можа адказаць на любыя пытанні, прадэманстраваць арыгіналы афіцыйных дакументаў і прыватных аб'яў, звязаных з тэмай вытворчасці, эксплуатацыі і кошту транспартных сродкаў той эпохі.

Інтэрактыўны даведнік дазваляе паспрабаваць сябе ў якасці карэтнага майстра, з дапамогай вясёлай інтэрактыўнай гульні "Збяры экіпаж". У музеі дэманструецца невялікі, але вельмі рэалістычны 3D - фільм пра выкарыстанне гужавога транспарту ў Мінску ў сярэдзіне XIX стагоддзя, які немагчыма знайсці ў інтэрнэце, бо ён выкананы па прыватнай замове музея і ўбачыць яго можна толькі на яго тэрыторыі.

Карэтная гісторыя Мінска вядзе свой адлік з 1863 года. Ужо тады нейкі Л. Я. Лейбман займаўся аказаннем паслуг па рамонце колаў і экіпажаў. Асноўная зала музея выцягнута ў даўжыню, таму большая частка экспанатаў размешчана ў вітрынах і на сценах (падковы, хамуты, колы). Сам транспарт выстаўлены паабапал залы, што робіць магчымым разгляд нават самых дробных дэталяў. Мінулыя рэстаўрацыю і чыстку карэты выглядаюць прыдатнымі да язды.

Сярод цікавых экспанатаў музея шпацырная калыска, модны транспартны сродак, кіраванне якой займаўся сам уладальнік, без фурмана. Гараджане карысталіся ёй для прагулак за горадам і ў парку. Прыцягвае ўвагу і брычка шляхціца. Яна вылучаецца ад астатняга транспарту адмысловымі прыстасаваннямі ад бруду. У музеі можна таксама даведацца, якія асаблівасці паводзін перанялі сучасныя таксісты ад рамізнікаў, і як жаночая сукенка паўплывала на прыладу колавага транспарту, за якую суму можна было набыць брытанскую "эгаістку", і чым ужо тады адрознівалася якасць нямецкіх кабрыялетаў ад іншых вытворцаў.

У Музеі карэт можна пачуць гукі гарадской вуліцы канца XIX стагоддзя, што дапамагае ўзнавіць і пагрузіцца ў атмасферу мінулага.

Наведванне гэтага незвычайнага і пазнавальнага Музея будзе цікавым як для дарослых, так і для дзяцей.