Знай свой край

Знай свой край

Камарын. Узнясенская царква.

Храм

Храм

Беларусь, Гомельская вобласць, Брагінскі раён, Камарын гарадскі пасёлак

Апісанне

Гісторыя Узнясенскай царквы ў Камарыне - гэта гісторыя адраджэння веры пасля дзесяцігоддзяў забыцця. Першая царква ў вёсцы была зачынена яшчэ ў 1935 годзе, і толькі праз больш за паўстагоддзя, у 90-я гады XX стагоддзя, рэлігійнае жыццё ў Камарыне зноў зацеплілася.
Асаблівую значнасць Узнясенскай царквы надае яе геаграфічнае становішча - яна лічыцца самым паўднёвым храмам Беларусі, сімвалізуючы сабой духоўнасць, накіраваную ўвысь, нягледзячы на любыя межы.

Катэгорыі

Гістарычнае

Гістарычнае

Каментары

Нататкі да месца

1

Ольга Ерёменко

08.06.2025

Узнясенская царква - самы паўднёвы храм Беларусі.

Лёс Узнясенскай царквы ў Камарыне - гэта гісторыя пра ўваскрашэнне духоўнасці пасля многіх гадоў забыцця. Самы першы храм у паселішчы спыніў сваё існаванне яшчэ ў 1935-м і толькі праз больш паўстагоддзя, у 90-х гадах дваццатага стагоддзя, рэлігійная дзейнасць у Камарыне пачала паступова аднаўляцца.


Пачаткам новай эры стала пастанова аб пераўтварэнні аднаго з грамадскіх будынкаў у царкву. Рэлігійная абшчына была афіцыйна аформлена ў 1997 годзе, а часовае месца для набажэнстваў было ўладкована ў жылым будынку, прадастаўленым мясцовай адміністрацыяй у 1995 годзе. Гэта стала адпраўной пазіцыяй на шляху да будаўніцтва сапраўднага храма.


У 2005 годзе пачалося будаўніцтва новага будынка ў цэнтры пасёлка, спецыяльна прызначанага для храма. Вынікам стала прысадзістае, але велічнае пяцікупальны будынак з ацынкаванай дахам. У абліччы царквы да гэтага часу можна заўважыць сляды рэканструкцыі, нагадваючы аб яе няпростай гісторыі.


Асаблівую значнасць Узнясенскай царквы надае яе геаграфічнае становішча - яна лічыцца самым паўднёвым храмам Беларусі, сімвалізуючы сабой духоўнасць, накіраваную ўвысь, нягледзячы на любыя межы.


У 2008 годзе адбылося доўгачаканае асвячэнне Храма Ушэсця Гасподняга архірэйскім чынам. Гэта падзея стала сапраўдным святам для жыхароў Камарына, адзначыўшы сабой канчатковае адраджэнне духоўнага жыцця ў пасёлку. Царква стала не толькі месцам малітвы, але і цэнтрам прыцягнення для вернікаў, сімвалам надзеі і веры ў лепшую будучыню.

Каментары