Знай свой край

Знай свой край

Хвошна. Храм Ушэсця Гасподняга.

Храм

Храм

Беларусь, Віцебская вобласць, Гарадоцкі раён, Бычыхінскі сельсавет, вёска Хвошна

Апісанне

Велічны Храм Ушэсця Гасподняга, размешчаны ў вёсцы Хвошна, з'яўляецца бачным сімвалам веры і стойкасці духу. Выкананы ў стылі класіцызму, ён таксама з'яўляецца важным архітэктурным помнікам, які па-ранейшаму дзівіць сваёй пышнасцю.

Катэгорыі

Гістарычнае

Гістарычнае

Помнік архітэктуры

Помнік архітэктуры

Каментары

Нататкі да месца

1

Ольга Ерёменко

04.09.2025

Храм Ушэсця Гасподняга ў вёсцы Хвошна.

Узведзены ў далёкім 1807 годзе, Храм Ушэсця Гасподняга стаў вынікам сумесных намаганняў графа Салагуба, уладальніка маёнтка Езярышча, і мясцовых вернікаў. У тыя часы, калі прыход налічваў больш за тры тысячы душ, царква была духоўным цэнтрам для навакольных жыхароў.


Каменны будынак храма, пабудаваны без ацяплення і ўвянчаны жалезным дахам, адрозніваўся сваімі вялікімі памерамі. Даўжыня храма складала больш за трынаццаць метраў. Двух'ярусная званіца ўзвышалася над акругай, нагадваючы пра вечныя каштоўнасці. Храм уваходзіў у склад Гарадоцкага павятовага благачыння і быў упрыгожаны двума капліцамі, прысвечанымі Архангелу Міхаілу і Праабражэнню Гасподняму.


У трагічным 1922 годзе царква пазбавілася свайго срэбнага строя, якое было канфіскавана на карысць галадоўнікаў. Цяжкія выпрабаванні выпалі на долю храма ў гады Вялікай Айчыннай вайны. Пасля вайны, пазбаўленыя сродкаў і матэрыялаў, мясцовыя жыхары часткова разабралі бабінец і сцены храма для ўласных патрэб.

Здавалася, што час незваротна разбурыць святыню. Але ў 1999 годзе, дзякуючы ахвяраванням ураджэнцаў гэтых месцаў, Мікалая Яфімавіча Крукава і Віктара Афанасьевіча Пратасава, якія пражываюць у Амерыцы, храм здабыў другое жыццё.


Сёння Храм Ушэсця Гасподняга, выкананы ў стылі класіцызму, з'яўляецца архітэктурным помнікам, які па-ранейшаму дзівіць сваёй пышнасцю.

У 2024 годзе, па благаславенні архіепіскапа Віцебскага Дзімітрыя, пачаўся капітальны рамонт купальнай часткі храма, што сведчыць аб імкненні захаваць духоўную спадчыну.

Каментары