Галаўцы. Руіны сядзібы Абуховічаў.

За цэнтральнымі дзвярыма параднага ўваходу знаходзіліся дзве прасторныя пакоі-салоны. У другім вялікім пакоі, размешчаным адразу за першым, таксама меліся дзверы, але ўжо меншага памеру, якія вялі на ганак паркавага фасада. Ад гэтых двух цэнтральных залаў у абодва бакі разыходзіліся калідоры, уздоўж якіх размяшчаліся дзверы, якія вядуць у розныя пакоі дома. Ад аднаго з крылаў дома адыходзіць невялікая галерэя, якая злучае асноўны будынак з суседняй каменнай двухпакаёвай прыбудовай, відавочна, гаспадарчага прызначэння. Магчыма, гэта быў кухонны флігель, дзе рыхтавалі ежу і затым па галерэі дастаўлялі стравы на стол гаспадарам сядзібы і іх гасцям.

У сядзібным доме Абуховічаў налічвалася ў агульнай складанасці дзесяці пакояў толькі на першым паверсе, які захаваўся да нашых дзён. Сярод гэтых памяшканняў было дзве вялікія салонныя залы. Дом быў узведзены з вялікай майстэрствам, у перадавым архітэктурным стылі свайго часу, з выкарыстаннем мноства дэкаратыўных элементаў, якія надавалі яму унікальны шарм. На жаль, многія з гэтых элементаў былі бязлітасна знішчаны часам і чалавечай халатнасцю.

Сам сядзібны комплекс у Галаўцах з'яўляецца ўнікальным для нясвіжскага краю помнікам гісторыі і сядзібнай архітэктуры пачатку XX стагоддзя. Вельмі сумна, што нічога не робіцца для яго аднаўлення і рэканструкцыі. Сумна ўсведамляць, што гэтая сядзіба нікому не патрэбная, і пра яе ніхто не ведае і не памятае. Добра, што мы паспелі ўбачыць яе хоць бы ў такім стане, як яна ёсць цяпер.