Друя. Георгіеўская царква.

Шмат стагоддзяў таму Друя з'яўлялася квітнеючым горадам, які паўстаў на маляўнічым месцы — там, дзе невялікая рэчка Друйка ўпадае ў Заходнюю Дзвіну. Хоць некаторыя гісторыкі лічаць, што паселішча з'явілася ў 15-м стагоддзі, традыцыйна датай яго заснавання называюць 1386 год. Менавіта тады Друя была захоплена вялікім князем Андрэем Альгердавічам, што паслужыла пачаткам яе далейшага развіцця. Друя на працягу доўгага часу знаходзілася ў валоданні аднаго з самых уплывовых дзеячаў Вялікага Княства Літоўскага — канцлера Льва Сапегі. Дзякуючы гэтаму горад стаў значным пунктам на палітычнай і культурнай карце рэгіёну, што прыцягвала ўвагу першых асоб дзяржавы. Вядома, што яго наведвалі такія гістарычныя постаці, як Пётр I і Стэфан Баторый, што сведчыць пра важнасць Друі ў тыя часы.

Некалі ў вёсцы і яе ваколіцах налічвалася больш за дваццаць цэркваў. Аднак з цягам часу большасць з іх было згублена. Да 20-га стагоддзя захавалася толькі адна капліца на мясцовых могілках. Менавіта яе ў далейшым пераабсталявалі ў царкву Святога Георгія, якая да гэтага часу захоўвае сваё значэнне як духоўны цэнтр.

Храм узведзены на трывалым бутавым падмурку і ўвасабляе ў сваёй архітэктуры спалучэнне лаканічнасці і традыцыйных формаў. Асноўны будынак царквы мае прамавугольную форму, да якой прымыкае нізкі бабінец і пяцігранная апсіда. Двухсхільны дах вянчае цыбульная глаўка, што надае храму выразнасць, а шатровы чатырохгранны барабан падкрэслівае традыцыйны стыль народнага дойлідства. Драўляныя сцены царквы аздобленыя дрэвам, а высокія арачныя вокны напаўняюць ўнутраную прастору святлом.