Знай свой край

Знай свой край

Чырвоная Дубрава. Руіны Царквы Святога Георгія.

Храм

Храм

Беларусь, Мінская вобласць, Капыльскі раён, Семежаўскі сельсавет, вёска Чырвоная Дубрава

Апісанне

У маляўнічай вёсцы Чырвоная Дубрава, некалі вядомай як Макраны, сярод лясоў і палёў можна выявіць сляды мінулага – руіны царквы Святога Георгія. Гэты храм, пабудаваны ў другой палове XIX стагоддзя, стаў не толькі сімвалам веры, але і сведчаннем шчодрасці і павагі да праваслаўнай супольнасці з боку Іосіфа Вайніловіча, уладальніка маёнткаў Макраны і Кунцаўшчына.

Катэгорыі

Крушня

Крушня

Гістарычнае

Гістарычнае

Каментары

Нататкі да месца

1

Ольга Ерёменко

03.09.2025

Руіны царквы Святога Георгія - памяць а мінулым.

Гэты храм, пабудаваны ў другой палове XIX стагоддзя, стаў не толькі сімвалам веры, але і сведчаннем шчодрасці і павагі да праваслаўнай супольнасці з боку Іосіфа Вайніловіча, уладальніка маёнткаў Макраны і Кунцаўшчына. Хоць сам Іосіф Вайніловіч быў каталіком, ён вырашыў падтрымаць мясцовую праваслаўную суполку. Храм замяніў старую драўляную царкву, збудаваную ў 1839 годзе, якая з-за адсутнасці рамонту прыйшла ў заняпад і згарэла ў 1857 годзе. Жыхары вёскі, не маючы сродкаў на аднаўленне, пачалі збіраць ахвяраванні, але асноўны ўклад унёс Іосіф Вайніловіч.


Усяго за два гады, з 1865 па 1866, на ўскраіне вёскі Задворцы быў пабудаваны новы цагляны храм, афарбаваны ў белы колер. Царква Святога Георгія была выканана ў традыцыйным псеўдарускім стылі, блізкім да архітэктуры царквы ў маёнтку Наркевіч-Ёдка Пукава. Храм змяшчаў да 900 вернікаў, а яго званіца і плоская апсіда надавалі будынку асаблівы шарм.


Храм праслужыў вернікам да сярэдзіны 1920-х гадоў. Апошнім святаром быў бацька Васіль Шылаў, які ў 1930 годзе быў рэпрэсаваны і адпраўлены ў карэльскія лагеры, дзе і загінуў. Пасля гэтага царква была разрабавана, а ў яе сценах зладзілі млын. Гэтае рашэнне застаецца загадкай, бо ў маёнтку Вайніловічаў ужо былі два паравыя млыны. Урыванне млынавых канструкцый у сцены храма, пастаянная вібрацыя і шум прывялі да разбурэння будынка: дах абрынулася, а на сценах з'явіліся шматлікія расколіны. Калі млын спыніў працу, царква канчаткова ператварылася ў руіны.


Сёння царква схаваная зараснікамі дрэў і травы і толькі уважлівы погляд можа адрозніць рэшткі цагляных сцен і магутны ўваход, дзе калісьці размяшчаўся вобраз святога.


Руіны царквы Святога Георгія - гэта не толькі напамін пра веру, але і сімвал страчанай спадчыны. Мясцовыя ўлады і краязнаўцы прыкладаюць намаганні для захавання памяці аб гэтым месцы, але для аднаўлення царквы патрабуюцца значныя рэсурсы. Тым не менш, нават у сваім разбураным стане храм прыцягвае турыстаў і аматараў гісторыі, якія імкнуцца дакрануцца да мінулага і адчуць атмасферу даўніны.


Калі вы вырашыце наведаць гэтае месца, будзьце гатовыя да таго, што руіны цяжкадаступныя, а вакол шмат зараснікаў. Апранайце зручныя абутак і вопратку, каб даследаваць гэтую гістарычную славутасць з камфортам.

Каментары