Барок. Храм Прападобнага Сімяона Стоўпніка.

Сваё існаванне царква Сімяона Стоўпніка пачынае з 1799 года, калі сюды на месца згарэлага ў 1797 годзе храма была перанесена са Слуцка драўляная Сімяонаўская царква. Храм уяўляў сабой трохсрубную падоўжна-восевую кампазіцыю, характэрную для драўлянага царкоўнага дойлідства беларускага Палесся XVIII стагоддзя. Гэтая царква прастаяла ў Барку да 1931 года, а потым была разабрана. Аднак прыхаджане і жыхары вёскі яшчэ пачынаючы з 1868 года марылі аб новай цаглянай і вялікай царквы. Ажыццявіцца іх марам атрымалася толькі ў пачатку XX стагоддзя.

7 ліпеня 1912 года па праекце архітэктара Струева была закладзена новая Сімяонаўская царква з чырвонай асабовай цэглы. Царква будаваў протаіерэй Іаан Сеўрук. Цагліна, якая выкарыстоўваецца для будаўніцтва новага храма, выраблялася на мясцовым цагляным заводзе, якія належалі Савелію Барысаўцу. Праект, па якім быў пабудаваны храм, быў тыпавым, паколькі дакладна такая ж царква была закладзена ў гэты ж самы час і ў адной з вёсак Барысаўскага раёна.

Знаходзіцца царква ў цэнтры вёскі, і з'яўляецца помнікам архітэктуры неарускага стылю. Чатырохчасткавая аб'ёмна-прасторавая кампазіцыя складаецца з бабінца, званіцы, трапезнай , малітоўнай залы з бакавымі межамі, апсіда з бакавымі рызніцамі. Складаны сілуэт храма фарміруюць розныя па форме і велічыні дахі: двухсхільныя - над бабінцам, прыдзеламі і трапезнай, чатырохсхільныя - над малітоўнай залай, вальмавая - над апсідай. Вертыкальны дамінантай з'яўляецца васьмігранная ярусная званіца з арачнымі прасветамі, рызаліты галоўнага фасада і вылучаны парталамі лучковых уваходных праёмаў.

Аднак, цалкам будаўнічыя працы так і не ўдалося завяршыць. Пакуль рабіліся карэкціроўкі ў праекце, грымнула Першая Сусветная вайна, а затым рэвалюцыя. Пасля 1917 года будаўніцтва спынілася. Канчаткова была пабудавана званіца, шацёр над званіцай і цыбуліна з крыжам. Цэнтральная частка была не скончана, яна была выведзена да збору. Пакуль новая царква дабудоўвалася, службы праводзіліся ў старой драўлянай царкве, якую разабралі ў 1931 годзе.

За 5 гадоў да пачатку Вялікай Айчыннай вайны са званіцы новай царквы быў скінуты крыж і разбураны шацёр, але ў верасні 1941 года прыехалі бацюшкі, сабралі народ, навялі парадак, людзі прынеслі іконы, і з таго часу ў царкве вядуцца службы.

У хрушчоўскія часы царква зноў хацелі разабраць, аднак усё ж вырашылі пакінуць яе як архітэктурны помнік. Архітэктурным помнікам яна з'яўлялася да 2003 года.

У 2011 годзе храм прападобнага Сімяона Стоўпніка быў асвечаны, а ў 2012 годзе Свята-Сімяноўская царква ў вёсцы Барок адзначыла сваё стагоддзе.

Як бы не складваліся лёсы праваслаўных храмаў у Беларусі, аднак народ адстойвае свае святыні, шануе сваю праваслаўную веру і захоўвае памяць пра сваіх продкаў і рэлігійных традыцыях.