Басценавічы. Пакроўская царква

Калі ехаць па старым віленскім тракце, які вядомы з часоў Вялікага Княства Літоўскага, з Магілёва на Мсціслаў праз Расна, то за мястэчкам Расна праз некалькі кіламетраў будзе паказальнік паварот налева на Басценавічы.

Бастеновичи вядомыя з 17-га стагоддзя, і перш за ўсё былі слаўныя па ўсёй акрузе сваёй праваслаўнай царквой, якая спачатку, мабыць, была уніяцкай. Першая царква, якая згадваецца ў дакументах, названая была Успенскай. А ў 1890-1904-х гадах будуецца новая праваслаўная царква, магчыма, што была перабудавана старая ўніяцкая. Бо ў інтэр'еры новай царквы захаваліся старажытныя ўніяцкія алтары.

У савецкія часы храм зачынілі і прыстасавалі пад склад. Будынак прыйшоў з часам у поўны заняпад і пачаў разбурацца. У апошнія гады была праведзена Рэстаўрацыя, і царква была асвечана ў гонар Пакрова Прасвятой Багародзіцы.

Царква мае рысы псеўдарускага стылю і неакласіцызму і складаецца з трох асноўных частак: бабінец, малітоўная зала і апсіда.

Але Царква ў Бастеновичах вядомая ў Беларусі перш за ўсё не сваёй архітэктурай, а дзякуючы унікальным абразоў 17-18-х стагоддзяў, якія цяпер знаходзяцца ў Мінску ў Нацыянальным мастацкім музеі. Вядомыя 6 абразоў, выкананых на дошках: «Маці Божая Адзігітрыя», «Хрыстос Усеўладны», «Цалаванне Ёакіма і Ганны», «Пакланенне вешчуноў», «Абрагамій і Меркурый Смаленскія», «Грамніцы». Гэтыя ўнікальныя абразы былі выкананы мясцовым майстрам і былі апісаны беларускімі мастацтвазнаўцамі ў перыяд беларусізацыі ў 1920–х гадах.