Па памятных мясцінах роду Слізняў.

Род Слізняў - адзін са старажытных шляхецкіх родаў Вялікага Княства Літоўскага, які пакінуў прыкметны след у гісторыі Беларусі. Яго прадстаўнікі валодалі шматлікімі маёнткамі, а іх спадчына да гэтага часу захоўваюць розныя куткі краіны.

Паводле генеалагічных даследаванняў, карані роду сыходзяць у Трансільванію, а першыя яго прадстаўнікі з'явіліся на землях ВКЛ у XV стагоддзі.

Адным з першых вядомых продкаў быў Андрэй "Ratsza" Слізень, які жыў каля 1436 года. Яго нашчадкі з часам атрымалі ў валоданне шэраг маёнткаў, уключаючы Княгінін, Матыкі і Вузлу ў Ашмянскім павеце.

Асаблівага ўплыву род дасягнуў у XVII-XVIII стагоддзях.

Ключавой фігурай таго часу быў Аляксандр Казімір Слізень (каля 1610-1684) - каралеўскі сакратар, стольнік Ашмянскі і пасол у Масковію.

Яго сын, Стэфан Ян Слізень, займаў пасаду маршалка Галоўнага трыбунала Літоўскага. Яшчэ адной прыкметнай асобай стаў Рафаль Слізень (каля 1750-1817) - галоўны інстыгатар літоўскі і кавалер ордэна Белага Арла, якому належалі маёнткі Дзевяткавічы, Кастыкі і Дзедзілавічы.

Росквіт роду звязаны з іх сядзібамі, такімі як Новадзявяткавічы, дзе ў XIX стагоддзі быў пабудаваны велічны трохпавярховы палац.

На жаль, многія пабудовы, уключаючы гэты палац, не перажылі ваенных узрушэнняў XX стагоддзя. Аднак да нашых дзён захаваліся капліцы-пахавальні, фрагменты паркаў, гаспадарчыя пабудовы і касцёлы, заснаваныя Слізнямi.

Іх род перапыніўся ў мужчынскай лініі ў першай палове XX стагоддзя: апошнія ўладальнікі маёнткаў, Генрык і Станіслаў Слізні, сталі ахвярамі трагічных падзей гісторыі.

Аднак памяць пра род жыве ў захаваных архітэктурных помніках і актыўнай даследчай працы, якую вядуць сучасныя гісторыкі і нашчадкі роду.